چکیده:
طبق قاعدهای نانوشته برخی مفسران معاصر بر این باورند که پیامبر(ص) در دوران مکه ارتباطی با اهل کتاب نداشته است و بنابر این، آیات دال بر این ارتباط یا مدنیاندـ اگرچه در سورههای مکی واقع شدهاندـ یا مخاطبی غیر از اهل کتاب داشتهاند. تتبع در آرای مفسران متقدم، ریشههای این باور را نشان داده است و تأمل در تحقیقات مستشرقان و دیدگاه آنان مبنی بر علمآموزی پیامبر(ص) از اهل کتاب در محیط مکه، زمینههای پذیرش این پیشفرض را در تفاسیر معاصر آشکار میکند. اما این دیدگاه مورد پذیرش همۀ مفسران نیست. وجود آیات متعدد مکی که از فعالیت مجدانۀ اهل کتاب در مکه خبر میدهد، روایات شأن نزول که بر ملاقات یهودیان با پیامبر(ص) دلالت دارد و گزارشهای متنوع و معتبر تاریخی از حضور یهودیان و مسیحیان مقیم و مسافر در کنار خانۀ خدا، مؤید تعامل پیامبر(ص) با اهل کتاب در مکه است.
the Prophet of Mecca had to do with Scripture and the verses imply association or civic or have an audience beyond the book. Research on the views of commentator''s earliest origins of this belief is shown and reflect on research-based science learning Orientalist and charge of the Book of the Prophet in Mecca، stout field of contemporary interpretations reveal the default. But this view is not accepted by all commentators; Because of the great variety of verses، the Scripture tells Mecca and traditions of the Prophet''s revelation that the Jews met implies، is undeniable. In addition to the variety of historical reports that the presence of Jews and Christians in the passenger side of the story of the Sacred House of Allah، His interaction with Scripture in the pre-migration verify.
خلاصه ماشینی:
١. بيان مسئله تأمل در آيات قرآني نمايانگر آن است که نقد و بررسـي وضـعيت بنـياسـرائيل از دوران پيدايش و قيام در درون حکومت جبـار فرعـوني تـا دوران بيـست وسـه سـالۀ پيـامبري حضرت محمد(ص )، تعداد زيادي از آيـات وحـي را بـه خـود اختـصاص داده اسـت ؛ بـه گونه اي که قطعات داستاني مرتبط با حضرت موسي (ع ) پرتکرارترين قصۀ قرآني به شمار ميرود و اهل کتاب دوران معاصر نزول وحي و به ويـژه يهوديـان ـ کـه قـشر متـدين و فرهنگي جامعۀ حجاز به شمار ميرفتندـ در آيات فراواني مورد خطاب واقـع شـدهانـد و حتي عتابهاي مکرري نيز متوجه آنان شده است .
علامه طباطبـايي خ يـل ايـن آيـات مينويسد: ـاين پارٔە وحي دربارٔە معاشرت با اهل کتاب هشدار داده و بر ما مـسلم اسـت که در آيات مکي هيش سخني از يهوديان گفته نشده است ؛ زيرا پيامبر(ص ) [در مکه ] بـا آنان در تعامل نبوده و اين تعامل در مدينه بوده است .
آيت ي مکارم نيز در تفسير آيه ٣٦ سورٔە رعد، به مکي بودن اين سوره اشاره کـرده است و با قاطعيت از رفت و آمد اهل کتاب به مکه و نفوخ جريان فرهنگـي آنـان در ايـن شهر خبر داده است ؛ به طوري که مردم مکه را به سبش نشانه هايي که آنان دربـارٔە نـزول پيامبر موعود مطرم ميکردند، آمادٔە نهور پيامبر(ص ) دانسته و به گزارش هاي تـاريخي مشهوري از قبيل ورقخ بن نوفل استناد کرده است [٣٨، ه ١٠، ص٢٣٣].