چکیده:
تاثیر چشمگیر نظریه ولایت فقیـه و نوپـایی طـرح آن و تـراوش ذهنـی اندیشمندان از سویی و هجوم فکری و فرهنگـی بیگانگـان بـرای ایجـاد تردید و تزلزل در مبانی آن ، از سـوی دیگـر، سـبب طـرح پرسـش هـا و شبهاتی در این زمینه گردید و ضرورت روشـنگری بیشـتر و نـوپردازی قوی تر را نمایان ساخته است . از جمله شبهاتی که در این زمینه مطـرح است ، شبهه ناسازگاری ولایت فقیه با دموکراسی است . در این مقالـه ثابت شد، نه تنها ولایت فقیه با دموکراسی منافاتی نـدارد بلکـه در نـوع خود، از بهترین نوع دموکراسی محسوب می شـود و مـدافع آزادی هـای معقول و مشروع می باشد.
خلاصه ماشینی:
از آنجایی که سیاست با موضوعیت انسان به تمام ابعـاد هـدایتی او نظـر دارد لذا آثار امام خمینی از تکثر روشی برخوردار است و اندیشـه سیاسـی امـام خمینی به لحاظ روش شناسی امری چند بعدی و مبتنی بـر تمـام منـابع و ابزارهای معرفتی مورد نظـر اوسـت .
حال باید دید آیا امام خمینی + در بیان اندیشه سیاسی خویش نیز کارش را ابتنای بر روش شناسی قرارداده است یا نه و اگر این گونه اسـت روش شناسـی امـام خمینـی + در حوزه اندیشه سیاسی چیست ؟ در راستای پاسخ ، فرضیه این پژوهش بدین قرار است : از آنجایی کـه معرفـت در اندیشـه امـام از منابع و با ابزارهای خاص قابل استنباط است لذا اندیشه سیاسی او نیز به مثابه یک معرفت مبتنی بـر روش شناسی کلی در نگاه به اسلام است که در معارف گوناگون مورد توجه او قرار می گیـرد و از ایـن حیث اندیشه سیاسی او چند روشی و به لحاظ روش شناسی تکثرگرا می باشد.
اینها مسائلی است که دست ما از آن تقریبا کوتاه است (همان : ۱۹ / ۲۲۶ ـ ۲۲۵) این منبع اساسی از نظر امام خمینی ، وحی الهی است که بـه وسـیله پیـامبران ، از جانـب خداونـد برای انسان ها فرستاده می شود و آرمان اصلی آن ، ایجاد معرفت برای بشر، به ویژه شناخت حق تعالی و سایر حوزه هایی است که عقل بشر بدون ارجاع به وحی ، امکان دسترسی به آنهـا را نـدارد.