چکیده:
بیشتر ورزشها به این دلیل جذاباند که نمیتوان مسابقات آنها را بهطور کامل پیشبینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیمهایی که لیگ را میسازند بیشتر باشد، میزان پیشبینی مسابقات سختتر میشود و در نتیجه، آن لیگ جذابتر خواهد شد. تعادل رقابتی به تعادل بین توانمندیهای ورزشی تیمها اشاره دارد. هدف از این تحقیق عبارت است از: مقایسة تعادل رقابتی بین لیگهای برتر فوتبال ایران، انگلستان، آلمان، اسپانیا، فرانسه و ایتالیا در فصل 2009- 2010 میلادی. دادههای این تحقیق ثانویهاند و از جداول پایانی لیگ برتر کشورهای منتخب در فصل 2009- 2010 بهدست آمدهاند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از دو شاخص نسبت تمرکز و C5ICB استفاده شد. هر چه مقدار این شاخصها کمتر باشد؛ یعنی تعادل بیشتری در لیگ برقرار است و بهعکس. نتایج تحقیق نشان داد بر اساس شاخص C5ICB لیگها بهترتیب از بیشترین تعادل به کمترین تعادل عبارتند از : لیگ برتر ایران (60/129)، بوندس لیگای آلمان (01/135)، لاشامپیونه فرانسه (138)، کالچو ایتالیا (140)، لیگ برتر انگلیس (148) و لالیگای اسپانیا (60/149)؛ بنابراین لیگ برتر ایران بیشترین و لالیگای اسپانیا کمترین تعادل را در بین لیگهای بررسیشده در این تحقیق داشتند. به نظر میرسد فوتبال در ایران بهصورت متعادلتری دنبال میشود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج و در بقیة نقاط کشور هم در حال پیشرفت است.
خلاصه ماشینی:
"در سالهای اخیر، تحقیقات متعددی در زمینة تعادل رقابتی انجام شده است؛ از جمله میشی و اوتن 2 (2004) پس از بررسی لیگهای انگلستان، ایتالیا، آلمان، فرانسه و اسپانیا به این نتایج دست یافتند: از سال 1992 به بعد افتی مشخص در تعادل رقابتی لیگ سری A ایتالیا بهوجود آمده است، به طوری که در پایان سال 2004 لیگ ایتالیا بیشترین میزان عدم تعادل را در میان پنج لیگ برتر اروپایی داشته است.
کویرک و فورت(1992) با بررسی لیگ فوتبال هلند به این نتیجه رسیدند که تعادل رقابتی در نیمه دوم دهه 60 به طور قابل ملاحظه ای کاهش و در نیمه اول دهه 70 افزایش یافته است و از آن زمان به بعد رویکرد واضحی وجود ندارد.
پژوهش حاضر در صدد است این مفهوم را در آخرین فصل فوتبالی جهان؛ یعنی فصل 2009- 2010 میلادی در کشورهای انگلستان، آلمان، ایتالیا، Mizak & Stair & Rossi Major League Baseball Eckard Zimbalist May the best team win (baseball economics and public policy) اسپانیا، فرانسه و ایران ارزیابی کند.
بر اساس شاخص نسبت تمرکز، این لیگها بهترتیب از بیشترین به کمترین تعادل عبارتند از: لاشامپیونه فرانسه، کالچو ایتالیا، لیگ برتر ایران، لیگ برتر انگلیس، لالیگای اسپانیا و بوندس لیگای آلمان، اما با توجه به اینکه لیگ برتر ایران و بوندس لیگای آلمان 18 تیمی و بقیه لیگها 20 تیمیاند و اینکه شاخص C5 نسبت به تغییرات تعداد تیمها حساس نیست، بسنده کردن به نتایج این شاخص در بعضی موارد ممکن است گمراه کننده باشد."