چکیده:
اگرچه موضوع تأخیر در پروژههای عمرانی در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته و عوامل مؤثر و نیز اولویت آنها شناسایی شده، اما در کمتر مطالعهای در این حوزه تملک اراضی به عنوان عاملی اساسی در تأخیر انجام پروژههای عمرانی معرفی شده است. با این وجود و در ایران تأخیر در تملک اراضی واقع شده در مسیر این پروژهها و به ویژه پروژههای بخش راه را میتوان یکی از اساسیترین علل تأخیر در کل پروژه قلمداد نمود. بر این اساس، شناسایی علل تأخیر در تملک اراضی بخش عمدهای از علل تأخیر در کل پروژه را تبیین نموده و از اینرو، این مطالعه کوشیده است تا علل تأخیر در تملک اراضی پروژههای عمرانی راههای درون شهری و با تأکید بر دو پروژهی بزرگراه شهید بروجردی و آیتالله سعیدی شهرداری منطقهی 18 تهران را از نگاه مالکان آنها مورد بررسی قرار دهد. دادههای این پژوهش از طریق پرسشنامهای محقق ساخته جمعآوری گردیده و نمونهی آماری آن را نیز مالکان اراضی این دو مسیر تشکیل میدهد. با استفاده از تکنیک AHP، نتایج این مطالعه نشاندهندهی آن است که مهمترین علل تأخیر معرفی شده از نظر مالکان و به ترتیب اولویت شامل: عدم پاسخگویی مسئولین مرتبط، عدم جایگزینی مناسب برای ملک، ضعف پیگیری دستگاه اجرایی برای خرید ملک، عدم اعتماد مالکان به مسئولین و عدم توانایی کارفرما در جلب اعتماد مالکان، عدم توانایی ارتباط مناسب بین کارفرما و مالکان، وجود نارسایی در قوانین و مقررات موجود و عدم اطلاع رسانی دربارهی مزایای اجرای پروژه به مالکان است. از نگاه سیاستگذاری و با توجه به آنکه کلیه این عوامل را میتوان در گروه عوامل مدیریتی جای داد لزوم بازنگری در تیم مدیریتی برای کاهش زمان تأخیر در تملک امری ضروری است. ایجاد گروه کارشناسی که بتواند عوامل موثر بر تأخیر را مورد بازنگری قرار داده و با بهبود آن زمینه را برای کاهش آن فراهم نمایند پیشنهاد سیاستی این مطالعه است.