چکیده:
سبک زندگی، شامل مجموعه ای از رفتارها و الگوهای کنش افراد بوده که معطـوف بـه ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی است و از آنجا که آموزه های دینی بر شـکل گیـری و تثبیت باورها، ارزش ها و هنجارهای اجتماعی اثرگذارند، میتوان گفت الگوهـای رفتـاری پذیرفته شده در یک گروه اجتماعی، به میزان زیادی متاثر از آموزه هـای دینـی و گـروه هـای مرجع معرفیشده از سوی دین است . نمود آشکار سبک زندگی را میتوان در حوزة روابط اجتماعی جست که در این زمینه ، اسـلام بهتـرین الگـوی رفتـاری را سـیرة پیـامبر گرامـی (ع )اسلام (ص ) و خاندان ایشان معرفی کرده است . در ایـن راسـتا، رفتـار و گفتـار امـام رضـا ، به دلیل شرایط خاص اجتماعی ایشان ، مورد توجه نوشتار حاضـر قـرار گرفـت . عصـر امـام رضا(ع ) به علت قرار گرفتن در کانون زندگی ایرانیان و وجود حرم مبارکشان در ایران ، مـورد توجه بیشتری است و الگوگیری از سبک زندگانی ایشان به علت ارتباط روحی میتواند اثـر فراوانی داشته باشد. مقاله پیش رو با استفاده از روش کتابخانه ای و به شیوة تحلیلیـتوصیفی به این سوال میپردازد که امام رضا(ع ) در زمینه آراستگی، هم یاری، اخـلاق گرایـی و تعامـل فرهنگی در ساحت نظری و عملی چگونه عمل کرده اند؟
خلاصه ماشینی:
(ع ) علی بن موس الرضا و سبک زندگی اسلامی درروابط اجتماعی سیدحسن قریشی کرین ـ حمیدفاضل قانع ـآرمان فروهی چکیده سبک زندگی، شامل مجموعه ای از رفتارها و الگوهای کنش افراد بوده که معطـوف بـه ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی است و از آنجا که آموزه های دینی بر شـکل گیـری و تثبیت باورها، ارزش ها و هنجارهای اجتماعی اثرگذارند، میتوان گفت الگوهـای رفتـاری پذیرفته شده در یک گروه اجتماعی، به میزان زیادی متأثر از آموزه هـای دینـی و گـروه هـای مرجع معرفیشده از سوی دین است .
همچنین روایت ها و حکایت های فراوانی از اهل بیت (ع ) در اختیار مسلمانان قرار دارد کـه با الهام از تعالیم نورانی قـرآن کـریم و در شـرایط متفـاوت اجتمـاعی ، مصـادیق متعـددی از الگوهای زندگی دینی را تبیین و معرفی کرده اند، به خصوص بهره مندی برخـی از دوره هـای تاریخی از تمایزهای ویژة فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی و علمی ، برای زمان حاضر که جامعـۀ اسلامی بار دیگر در دورة گذار قرار گرفته ، می توانـد دسـتاوردهای بسـیار مهمـی را در پـی داشته باشد.
گروهای مرجع در اصطلاح جامعه شناسی به مجموعهای انسانی برخوردار از ویژگ های خاص از حیث پایگاه ،هنجار و نقـش اطلاق می شودکه افراد برای داوری یا ارزیابی خود، آنها را بعنوان معیار و میزان ، موردتوجـه قـرارداده و بـر اسـاس آن ، بیـنش ، گرایش وکنش خود را شکل مدهند (کوئن ، ١٣٨٠: ١٣٨) خود، از الگوهای رفتار دینی تبعیت کنند تا ظهور اجتماعی دین کامل شود و درهـای برکـت الهی بر جامعه گشوده شود (اعراف / ٩٦)١، البته بهترین راه بـرای رسـیدن بـه ایـن مقصـود، رجوع به سیرة کسانی است که قرآن کریم آنان را الگو و اسوه معرفی کرده است .