چکیده:
با توجه به محدودیتهای پیشروی کشورها در اتخاذ استراتژیهای متفاوت آزادسازی تجاری و اثرات متفاوت آن بر رشد اقتصادی، آنچه اهمیت دارد این است که اثرات حاصل از آزادسازی تجاری در حوزههای متفاوت پایدار بوده و ظرفیتهای ماندگاری را در نرخ رشد اقتصادی ایجاد کند. یعنی اگر پس از آزادسازی تجاری بخشی از این آزادیها لغو شود، کشور دارای رشد اقتصادی است یا از سرعت رشد اقتصادی کاسته میشود؟ این موضوع بیانگر آن است که آزادسازی تجاری میتواند دارای اثرات متفاوتی بر رشد اقتصادی باشد. این مطالعه تلاشی برای ارزیابی متقارن یا نامتقارن بودن آثار شوکهای مثبت و منفی آزادسازی تجاری بر رشد اقتصادی است. نوع مطالعه توصیفی و مبتنی بر روابط بین متغیرها است. سه شاخص آزادسازی تجاری، درجه باز بودن اقتصاد (GDP/(صادرات + واردات))، سهم واردات از GDP و سهم صادرات غیر نفتی از GDP بدون نفت است. روش برآورد معادلات GMM با اعمال شرط برای متغیر وابسته CGMM یا روش گشتاورهای متحرک شرطی و برای دورهی زمانی 1355 تا 1390 است. نتایج نشان میدهد آزادسازی تجاری و رشد اقتصادی در ایران رابطه مثبت و معنیداری دارند. شوکهای مثبت رشد اقتصادی را بیشتر و شوکهای منفی رشد را کمتر خواهند نمود. آثار شوکهای منفی بهصورت معنیداری از شوکهای مثبت بزرگتر است. لذا میتوان گفت در اقتصاد ایران آثار شوکهای مثبت و منفی آزادسازی تجاری بر رشد اقتصادی نامتقارن است. به محض کنارگذاردن رژیمهای لیبرال، رشد حاصل شده با شدت بیشتری از دست میرود. از این رو باید در شناخت دقیق و برداشتن محدودیتهای صادراتی بهمنظور بهبود رشد اقتصادی اهتمام ورزید.
According to constraints facing the countries in adopting different strategies to trade liberalization and different effects on economic growth، what is important، the effects of trade liberalization in different fields be stable and create sustainability capacity in economic growth rate. This means that if some of these liberties be canceled after trade liberalization، country has economic growth or the economic growth speed is reduced? This indicate that trade liberalization can have different effects on economic growth. This study is an attempt to assess symmetric or asymmetric positive and negative shocks of trade liberalization on economic growth. Study type is descriptive and based on relationships between variables. There are three indicators for trade liberalization: degree of openness of the economy (GDP / (exports + imports))، import share from GDP and the share of non-oil exports from GDP without oil. Equations are estimated method GMM with the condition the dependent variable CGMM or method moving moments conditional for the period 1376 to 2011. The results show trade liberalization and economic growth in Iran have positive and meaningful relation. Positive shocks increase economic growth and negative shocks will be less growth. Effects of negative shocks Is Meaningful larger from Positive shocks. So we can say effects of positive and negative shocks of trade liberalization on economic growth are asymmetric. With the abolition of trade restrictions، was achieved growth is destroyed with a higher severity. Hence should be tried at the accurate recognition and removing export restrictions in order to improve economic growth.
خلاصه ماشینی:
Weinhold and James Rauch Olugbenga Onafowora,Oluwoleowoye D.
Morgan Greenaway,W Wright Jeffre Frankel and Andrew Rose Craig Depken and Robert J Sonora Aamir Siddiqui, Javed Iqbal Sarkar Prabirjit V.
کار برادران شرکا و صفری (1377)، متوسلی (1378) و سلمانی و یاوری (1383) در خصوص ارتباط آزادسازی تجاری و رشد اقتصادی نتایج تقریبا یکسانی را با مطالعه حاضر ارائه میدهند با این تفاوت که متغیر درجه باز بودن اقتصاد چون مشمول همه نوســـانات و اثرات دو متغیر اصلی صادرات و واردات با هم است نمیتواند به خوبی و مشخص این رابطه را مشخص نماید، لذا با تفکیک این متغیر در مطالعه حاضــر مشخص میشود که این تنها صادرات است که اثرات مثبتی را بر رشد اقتصادی در ایران میتواند داشته باشد.
بنابراین در ایران و بر اساس نتایج این مطالعه میتوان فروض زیر را بیان کرد: اگر بین درجه باز بودن اقتصاد یا متغیر سهم واردات از تولید ناخالص داخلی با رشد اقتصادی انتخاب شود رابطه منفی، مخالف صفر و معنیدار وجود دارد.
اگر برای آزادسازی متغیر درجه باز بودن اقتصاد یا سهم واردات از تولید ناخالص داخلی انتخاب شود، رابطه بین رشـد اقتصادی و شوکهای مثبت آزادسازی، منفی و معنیدار است.
اگر برای آزادسازی متغیر درجه باز بودن اقتصاد یا سهم واردات از تولید ناخالص داخلی انتخاب شود، رابطه بین رشد اقتصادی و شوکهای منفی آزادسازی، مثبت و معنیدار است.
بر اساس آنچه در این مطالعه تا اینجا به انجام رسیده است میتوان اظهار نظر نمود که: نتیجه 1: در ایران رابطه بین آزادسازی تجاری در بخش واردات با رشد اقتصادی معکوس است و هرچه آزادیهای تجاری برای واردات بیشتر شود و محدودیتهای آن برداشته شود، رشد اقتصادی کمتر خواهد شد.