چکیده:
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر دو شدت تمرین هوازی بر تغییرات لیپوکالین-2، اینترلوکین-1 بتا و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) روی 27 مرد چاق غیرفعال (سن = 5 ± 9/43 سال، شاخص تودۀ بدن = 5/1 ± 8/31 (kg/m2) و VO2max = 8/1±8/31 ml/kg/min) انجام شد. آزمودنیها بهطور تصادفی به سه گروه مساوی شدت متوسط، شدت بالا و بیتمرین تقسیم شدند. گروههای تمرین در یک برنامۀ دویدن روی نوارگردان (12 هفته، هفتهای 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه) شرکت کردند. شدت تمرین برای گروه اول برابر با 55-45 و برای گروه دوم برابر با 75-65 درصد VO2max بود. نتایج آزمون ANOVA نشان داد 12 هفته تمرین هوازی موجب کاهش معناداری در مقادیر لیپوکالین-2 سرم (از 2/11±1/53 به 1/8±5/43 g/Lµ) آزمودنیهای گروه شدت بالا شده بود (05/0p<) و این کاهش، نسبت به گروههای شدت متوسط (از 3/10±2/52 به 5/8±5/47 g/Lµ) و بیتمرین (از 7/9±1/54 به 9/11±2/53 g/Lµ) معنادار بود (05/0p<). تمرین هوازی کاهش معناداری را در مقادیر اینترلوکین-1 بتا گروههای شدت بالا (از 315±51/1721 به 218±85/1429 pg/mL) و شدت متوسط (از 289±26/1684 به 302±12/1344 pg/mL) ایجاد کرده بود (05/0p<). در میزان کاهش، بین دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد؛ اما نسبت به گروه بیتمرین (از 254±65/1701 به 272±82/1711 pg/mL) بهطور معناداری کمتر بود (05/0p<). شاخص مقاومت به انسولین نیز در دو گروه شدت متوسط (از 8/0±01/3 به 8/0±61/2) و شدت بالا (از 9/0±87/2 به 6/0±84/1) بهطور معناداری کاهش یافته بود (05/0p<) و نسبت به گروه بیتمرین (از 7/0±95/2 به 9/0±11/3) نیز اختلاف معناداری مشاهده شد (05/0p<). بهطور کلی، این یافتهها پیشنهاد میکند برای کاهش مقادیر لیپوکالین-2 نسبت به اینترلوکین-1 بتا و شاخص مقاومت به انسولین، احتمالا به تمرین با شدت بالاتری از 55-45 درصد VO2max نیاز است.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، در پژوهش حاضر تفاوت دو برنامة تمرین هوازی 12 هفتهای با شدت بالا و متوسط بر سطوح لیپوکالین-2، اینترلوکین-1 بتا و شاخص مقاومت به انسولین مردان چاق سالم مورد بررسی قرار گرفت.
شاخصهای فردی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی آزمودنیها پیش و پس از 12 هفته (انحراف معیار + میانگین) ویزگی شدت متوسط (9 نفر) تمرین با شدت بالا (9 نفر) بیتمرین (9 نفر) پیش از تمرین پس از تمرین پیش از تمرین پس از تمرین پیش از تمرین پس از تمرین سن (سال) 9/4±5/44 6/4±2/43 4/5±2/44 وزن (کیلوگرم) 4/5±9/89 5±3/87†* 2/6±2/91 7/5±4/88†* 5/5±2/90 2/6±8/90 شاخص توده بدن (kg/m2) 5/1±4/31 1±4/30†* 6/1±8/31 1/1±1/30†* 5/1±1/32 6/1±1/32 درصد چربی بدن 1/4±6/30 4±1/29†* 2/3±01/30 3±6/28†* 7/3±9/29 7/3±8/29 دور کمر به لگن 03/0±96/0 04/0±9/0†* 04/0±96/0 04/0±91/0†* 04/0±97/0 05/0±96/0 VO2max (ml/kg/min) 2±1/32 3/2±5/34†* 9/1±2/31 7/2±4/35†* 7/1±9/31 9/1±1/31 گلوکز ناشتا (mmol/l) 5/0±8/4 4/0±3/4† 5/0±5 5/0±3/4† 4/0±7/4 5/0±8/4 انسولین (μIU/dl) 6/5±5/14 2/4±6/11 1/5±1/14 9/3±7/10† 3/5±2/14 4±5/13 †تغییر معنادار نسبت به پیش از تمرین با آزمون t همبسته *اختلاف معنادار با گروه بیتمرین با آزمون ANOVA (05/0>p) در جدول 2 هزینۀ انرژی روزانه آزمودنیها در هر سه گروه به غیر از جلسات تمرین ارائه شده است.
به طور کلی، به نظر میرسد مقادیر اینترلوکین-1 بتا و شاخص مقاومت به انسولین، با اجرای تمرینات با شدت متوسط در افراد چاق کاهش مییابد و مقادیر این ادیپوسایتوکاین احتمالا در شدتهای بالاتر با کاهش مقادیر خونی لیپوکالین-2 همراه است.
Lipocalin-2 is an inflammatory marker closely associated with obesity, insulin resistance, and hyperglycemia in humans, Clin Chem, 2007; 53(1):34-41.
Adipocytokines and insulin resistance: the possible role of lipocalin-2, retinol binding protein-4, and adiponectin, Diabetes Care, 2009; 32(2): 362-7."