چکیده:
هدف از این پژوهش، مطالعه مدل تعهد ورزشی بانوان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی بود. کلیه بانوان (۶۰۰۰N=) شرکت کننده در فعالیت های ورزشی شهرداری مشهد جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند،که از بین آنها ۵۲۶ نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه مدل تعهد ورزشی (اسکانلن، ۱۹۹۳) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تعهد ورزشی و لذت ورزشی با فرصت های مشارکت، سرمایه گذاری شخصی، باور سلامت و محدودیت های اجتماعی ارتباط مثبت و معنا دار وجود دارد، ولی با فعالیت های جایگزین رابطه معنا داری وجود ندارد. آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد که محدودیت های اجتماعی، فرصت های مشارکت، جایگزین های مشارکت، سرمایه گذاری های شخصی و لذت ورزشی به طور مستقیم و غیرمستقیم، ولی باور سلامت فقط به طور غیرمستقیم بر تعهد ورزشی تاثیر داشت. در این مدل لذت ورزشی متغیر میانجی در نظر گرفته شد. در قسمت اثر کل مشخص شد که فرصت های مشارکت بیشترین تاثیر (۳۸/۰=β) را بر تعهد ورزشی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که به ترتیب ۶۰ و ۶۱ درصد از واریانس متغیرهای لذت و تعهد ورزشی توسط متغیرهای برون زا قابل تبیین است. درنهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.
The aim of this study was to examine sport commitment model in women participating in sport activities. The population of this study consisted of all women (N=6000) who participated in sport activities in Mashhad Municipality. 526 subjects were studied as the sample. The demographic and sport commitment model (Scanlan، 1993) questionnaires were used to collect the data. Findings indicated that sport commitment and sport enjoyment had a positive and significant relationship with involvement opportunities، personal investment، health attitude and social constraints، but no relationship with involvement alternatives. Path analysis test showed that social constraints، involvement opportunities، involvement alternatives، personal investments and sport enjoyment had direct and indirect effects on sport commitment، but health attitude just had an indirect effect on sport commitment. In this model، sport enjoyment played a role as a mediator variable. Also، the section of total effect indicated that involvement opportunities had the largest effect on sport commitment (β=0. 38). R-square of endogenous variables indicated that %60 and %61 of sport enjoyment and commitment variances respectively was predictable by exogenous variables. Finally، the model showed a good fit to the data.
خلاصه ماشینی:
نتایج آنها نشان داد که لذت ورزشی قوی ترین پیش بینی کنندة تعهد به ورزش تنیس و همچنین عامل واسطه یا میانجی ، در تأثیر فعالیت های جایگزین ، سرمایه گذاری های شخصی ، فشارهای اجتماعی و فرصت های مشارکت بر روی تعهد شناخته شد (٢٦،٨).
نتایج تحقیق کاسپر (٢٠٠٨) روی اعضای انجمن تنیس نشان داد که متغیرهای شخصی ، اجتماعی و اقتصادی به طور مستقیم بر تعهد ورزشی تأثیر می گذارند و تعهد در بین شرکت کنندگان در ورزش متفاوت بود، اما در تمام بخش ها، لذت و فرصت های مشارکت بیشترین اهمیت را داشتند.
بحث و نتیجه گیری هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطة بین شش عامل لذت ورزشی ، فرصت های مشارکت ، سرمایه گذاری های شخصی ، محدودیت های اجتماعی ، فعالیت های جایگزین و باور سلامت با تعهد ورزشی بانوانی بود که در فعالیت های ورزشی شهرداری شهر مشهد شرکت داشتند.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد (جدول ٢) بین تعهد ورزشی و لذت ورزشی با فرصت های مشارکت ، سرمایه گذاری شخصی ، باور سلامت و محدودیت های اجتماعی ارتباط مثبت برقرار است ؛ ولی با فعالیت های جایگزین ارتباط معناداری وجود ندارد.
این یافته ها در مورد تأثیرات مستقیم و مثبت لذت ورزشی ، فرصت های مشارکت ، سرمایه گذاری شخصی و محدودیت های اجتماعی بر تعهد ورزشی و تأثیرات مستقیم و منفی فعالیت های جایگزین بر تعهد ورزشی با نتایج اسکانلن و همکاران (١٩٩٣) (٢٤)، میرحسینی و همکاران (١٣٩١)، همخوانی داشت .