چکیده:
خاندان آل سعود حدود دو قرن است بر شبه جزیرة عربستان حکومت میکند. آنان خود را خادمان حرمین شریفین نامیده و مدعی خدمت به مسلمانان جهان میباشند، ولی تحت لوای این نام با استعمارگران همراه گشته و خیانتهای فراوانی را به مردم درون و بیرون شبه جزیره روا داشتهاند. در مقالة پیش رو به گوشهای از جنایات و خیانتهای این خاندان به مسلمانان، به این پرسش پاسخ داده میشود که این خاندان دنبال خدمتاند یا در پی خیانت. بهروشنی میتوان دریافت که آل سعود را نباید خادمالحرمین نامید، بلکه، بهراستی، آنان خائنالحرمین هستند.
خلاصه ماشینی:
"درواقع، دولت آل سعود در سال 1148ق توسط محمدبنسعود، حکومت منطقة درعیة عربستان را در دست گرفت و با پیوند این خاندان با محمدبنعبدالوهاب در سالهای 1157ق الی 1160ق وارد کشورگشایی و حکومت بر منطقهای از نجد عربستان شد.
1 ابن عبدالوهاب برای راهبرد حکومت ابن سعود رسالة «کشفالشبهات عن خالق الارض و السماوات» را نگاشت و در آن جمیع امت اسلامی را کافر دانست و حکم حلال بودن اموال و جانشان را صادر کرد که هر مالی را که تصاحب کنند، خمس آن متعلق به امیر است (صدقی زهاوی، بیتا: 13-15).
وی در این سال باتوجهبه درگیریهایی که دامنگیر دولت عثمانی گشته و قدرت آنان را رو به افول نهاده بود، به فکر افتاد تا مسیر فتوحات خود را به خارج از شبه جزیرة عربستان گسترش دهد و دراینمسیر، بهترین مکان برای تهاجمات و غارتگری را در عراق یافت؛ زیرا در این کشور عتباتی با طلا و اموال فراوان وجود داشت.
در سندی که اخیرا در برخی محافل رسانهای عربی منتشر شده و منسوب به عبدالعزیزبنسعود، بنیانگذار سلطنت خاندان سعودی، آمده است: من سلطان عبدالعزیزبنعبدالرحمن السعود نزد سرپرسی کاکس، نمایندة بریتانیای کبیر، هزار بار اذعان داشته و اقرار کردم هیچ مانعی از سوی من برای اعطای فلسطین به شهروندان یهودی و یا غیر از آنان، هرطور که بریتانیا صلاح بداند، وجود ندارد و تا روز قیامت هم از این نظر عدول نخواهم کرد.
در دورهای از عربستان محو شدند و به خارج از شبه جزیره تبعید گشتند، تا اینکه در سال 1319ق عبدالعزیزبنعبدالرحمن، با کمک انگلستان، از کویت وارد عربستان شد و با حمایتهای انگلستان آل سعود بر مقرن، کوچکترین فرزند ملک عبدالعزیز، بنیانگذار عربستان سعودی است."