چکیده:
هدف: پژوهش حاضر، با هدف تبیین وضعیت مدیریت خطر در موزههای سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی، و گردشگری انجام شد. روش/ رویکرد: پژوهش به روش پیمایشی توصیفی انجام شده و ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه است. جامعة پژوهش، شامل80 نفر از مسئولان و مدیران موزههای وابسته به سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی، و گردشگری در سطح کشور است. روایی پژوهش حاضر صوری است و ضریب پایایی پرسشنامه85درصد است. یافتههای پژوهش: آثار فلزی، بیشترین شیء موزهای موجود در موزههای مورد بررسی است(66/56 درصد). عمر ساختمان دو سوم موزهها(80درصد) بیش از 30 سال و 60درصد ساختمان موزهها جزء آثار تاریخی هستند. همچنین، 7/91 درصد ساختمان موزههای مورد پژوهش بیمه نشده بودند. تمامی موزهها (100درصد) در منطقهای واقع شدهاند که مورد تهدید بلایای طبیعی یا دیگر انواع خطرها هستند و 7/71 درصد آنها فاقد برنامة مدون کنترل خطر بودند و از برنامههای آموزشی ضروری در حوزة مدیریت خطر بهطور مستمر استفاده نمیشود. عدم پوشش بیمة ساختمان و مجموعة موزهها، عدم برنامة مدون کنترل خطر، عدم ارتباط مؤثر و مستمر با افراد و سازمانهای متخصص در حوزة مدیریت خطر، و عدم پیشبینی بودجة لازم از جمله مشکلات و موانع موجود مدیریت خطر در این موزهها بود. نتیجهگیری: فرآیند اجرای مدیریت خطر در موزههای مورد پژوهش در شرایط مناسبی نیست. تشکیل کمیتة ملی آسیبشناسی و امکانسنجی شرایط اجرای فرآیند مدیریت خطر، تدوین برنامههای آموزشی مستمر، تدوین برنامة کنترل خطر برای موزهها، تشکیل کارگروه تخصصی جهت امور بیمهای موزهها، و عضویت در شبکههای مختلف ملی یا منطقهای مدیریت خطر جهت استفاده از خدمات خاص این سازمانها از اهم راهکارهای پیشنهاد شده است.هدف : پژوهش حاض، با هدف تبیین وضعیت مدیریت خطر در موزه هایسازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی،وگردشگریانجام شد. روش . رویکرد: پژوهش به روش پیmیشی توصیفی انجام شده و ابزارگردآوریداده هاپرسشنامه است .جامعۀپژوهش ،شامل ۸۰نفر از مسئولان و مدیران موزه های وابسته به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی، و گردشگری در سطح کشور است . روایی پژوهش حاضصوریاست وضیب پایاییپرسشنامه ۸۵درصداست . یافته های پژوهش : آثار فلزی، بیشترین شیء موزه ای موجود در موزه هایموردبررسیاست (۵۶.۶۶ درصد).عمرساختmن دوسوم موزه ها(۸۰درصد) بیش از ۳۰ سال و ۶۰درصد ساختmن موزه ها جزءآثارتاریخیهستند.همچنین ،۹۱.۷درصدساختmن موزه های مورد پژوهش بیمه نشده بودند. تمامی موزه ها (۱۰۰درصد) در منطقه ای واقع شده اند که مورد تهدید بلایای طبیعی یا دیگر انواع خطرها هستند و ۷۱.۷ درصد آنها فاقد برنامۀ مدون کنترل خطر بودند و از برنامه های آموزشی ضوری در حوزٔە مدیریت خطر به طورمستمراستفاده نمیشود. عدم پوشش بیمۀ ساختmن و مجموعۀ موزه ها، عدم برنامۀ مدون کنترل خطر، عدم ارتباط مؤثر و مستمر با افراد و سازمان های متخصص در حوزٔە مدیریت خطر، و عدم پیش بینی بودجۀ لازم از جمله مشکلات وموانع موجودمدیریت خطردراین موزه هابود. نتیجه گیری:فرآینداجرایمدیریت خطردرموزه هایموردپژوهش در شایط مناسبی نیست . تشکیل کمیتۀ ملی آسیب شناسی و امکان سنجیشایط اجرایفرآیندمدیریت خطر،تدوین برنامه های آموزشی مستمر، تدوین برنامۀ کنترل خطر برای موزه ها، تشکیل کارگروه تخصصی جهت امور بیمه ای موزه ها، و عضویت در شبکه هایمختلف ملییامنطقه ایمدیریت خطرجهت استفاده از خدمات خاص این سازمان هاازاهم راهکارهایپیشنهادشده است .
خلاصه ماشینی:
"پرسش های پژوهش موزه های مورد پژوهش بیشتر حاوی چه نوع اطلاعاتی (اشیای موزه ای ) هستند؟ وضعیت ساختمان موزه های مورد پژوهش چگونه است ؟ اصلی ترین خطرهای رو در روی موزه های مورد پژوهش کدام اند؟ تا چه میزان موزه های مورد پژوهش از برنامه های کنترل خطر استفاده می کنند؟ مدیران و کارمندان موزه های میراث فرهنگی تا چه میزان از برنامه های آموزشی در حوزة مدیریت خطر استفاده کرده اند؟ مشکلات و موانع موجود مدیریت خطر در موزه های سازمان میراث فرهنگی چیست ؟ پیشینۀپژوهش نگاهی به منابع اطلاعاتی معتبر همچون مقالات مجلات و پایان نامه ها نشان می دهد که هیچ پژوهشی دقیقا به بررسی وضعیت مدیریت خطر در موزه های ایران نپرداخته است ، لذا مواردی که با پژوهش حاضر نزدیکی بیشتری دارد و در راستای هدف پژوهش حاضر است ارائه می شود: حمزه (١٣٨٥)، در پژوهــش خود باعنـوان «ساماندهــی ، طبقه بندی و اولویــت های حفاظتی در مخزن آثار گنجینه میراث فرهنگی زنجان »، به بررسی مخازن موزه ها، شیوه های مدیریت ، ذخیره سازی مجموعه ها و عوامل آسیب رسان به آنها پرداخته است .
پرسش ششم پژوهش : مشکلات و موانع موجود مدیریت خطر در موزه های سازمان میراث فرهنگیچیست ؟ جهت یافتن پاسخ این پرسش سه مؤلفۀ مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آنها در جدول ٨ نشان داده شده است ."