چکیده:
هدف این پژوهش پیش بینی انگیزش پیشرفت براساس سبک های یادگیری کلب در دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش همه دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 93ـ1392بودند. نمونه ای شامل 720 دانش آموز (360 دختر، 360 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزاره اندازه گیری شامل پرسشنامه سبک های یادگیری کلب و کلب (3،1ـ 2005) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت (هرمنس، 1970) بود. داده ها با استفاده از رگرسیون گام به گام تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد از بین سبک های یادگیری کلب، پس از حذف سبک های یادگیری جذب کننده، همگرا و انطباق یابنده که تاثیر معناداری بر انگیزش پیشرفت نداشتند، فقط متغیر سبک یادگیری واگرا به صورت معناداری قادر به پیش بینی انگیزش پیشرفت دانش آموزان بود (05/ 0 P≤).
This study was aimed at predicting achievement motivation based on Kolb's learning styles among high school students in Tehran. The research design was correlational. The population included all high school students in 2013. 720 students (360 girls، 360 boys) were selected through multi-stage random cluster sampling. The instruments were Learning Styles Inventory (Kolb، Kolb 3، 1 2005) and Achievement Motivation Test (Hermans، 1970). Data were analyzed by stepwise regression analysis. The results showed that among Kolb's learning styles only divergent learning style could predict achievement motivation of students significantly (P≤0.05). It should be pointed out that other learning styles including assimilator، convergent and accommodator which showed no significant effect on achievement motivation were eliminated.
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش نشان داد از بین سبکهای یادگیری کلب، پس از حذف سبکهای یادگیری جذبکننده، همگرا و انطباقیابنده که تأثیر معناداری بر انگیزش پیشرفت نداشتند، فقط متغیر سبک یادگیری واگرا بهصورت معناداری قادر به پیشبینی انگیزش پیشرفت دانشآموزان بود (05/0 P≤).
Predicting Achievement Motivation Based on Kolb's Learning Styles in High School Students in Tehran Leila Rezaei.
Abstract This study was aimed at predicting achievement motivation based on Kolb's learning styles among high school students in Tehran.
هدف این پژوهش پیشبینی انگیزش پیشرفت براساس سبکهای یادگیری کلب در دانشآموزان دورۀ متوسطۀ شهر تهران است.
فرضیۀ پژوهش عبارت است از: سبکهای یادگیری کلب (جذبکننده، واگرا، همگرا، انطباقیابنده) انگیزش پیشرفت دانشآموزان را پیشبینی میکنند.
مقدار 2R (011/0)، به این معنی است که 1/1درصد از واریانس متغیر انگیزش پیشرفت با متغیر سبک یادگیری واگرا پیشبینی میشود.
بحث و نتیجهگیری هدف این پژوهش پیشبینی انگیزش پیشرفت براساس سبکهای یادگیری کلب در دانشآموزان دورۀ متوسطۀ شهر تهران بود.
نتایج تحلیل رگرسیون برای پاسخ به فرضیۀ پژوهش نشان داد که از بین چهار متغیر سبکهای یادگیری کلب، فقط سبک یادگیری واگرا به شکل معناداری انگیزش پیشرفت را پیشبینی میکند.
البته این یافته با نتیجۀ برخی از پژوهشها ناهمسو بود (باغخاصی، 1384؛ صفیوند، 1385)، که رابطۀ مثبت و معناداری را بین سبکهای یادگیری و انگیزش پیشرفت نشان دادند.
به استناد نتایج این پژوهش شناخت سبکهای یادگیری دانشآموزان یک سازۀ مهم و پیشبینیکنندۀ مناسب در زمینۀ انگیزش پیشرفت آنها است.
Intellectual ability, learning style, personality, achievement motivation and academic success of psychology students in higher education.
edu/ unity/ lockers/users/f/felder/public/Papers/LS-Prism.