چکیده:
از آنجا که یکی از مهمترین وظایف مدیریت، تصمیمگیری است و اطلاعات نقش بسیار حساس
و حیاتی در فرآیند تصمیمگیری ایفا میکند، میتوان دریافت که مدیران نیازمند نوعی
سیستمهای اطلاعاتی هستند که حجم عظیم اطلاعات مورد نیاز آنان را جمعآوری، پردازش
و دستهبندی نموده و در قالبی سازمانیافته به آنان ارایه نماید. به دلیل اینکه
مدیران در ابعاد مختلفی با سیستمهای اطلاعاتی و در مفهوم وسیعتر با تکنولوژی
اطلاعات سر و کار دارند، لازم است ضمن شناخت این سیستمها نقش خود را در مراحل
مختلف سرمایهگذاری، طراحی و اجرای آنها، ایفا نمایند.
در این مقاله سعی شدهاست ابتدا کلیاتی در مورد تکنولوژی اطلاعات و زمینههای مرتبط
با آن مطرح گردد و سپس عملکرد سازمان به خصوص از دیدگاه تجاری مورد توجه قرار گیرد.
آنگاه ارتباط بین این دو مقوله خصوصا رابطۀ بین سرمایهگذازی در تکنولوژی اطلاعات
و تأثیر آن بر عملکرد تجاری سازمان از دیدگاه نظری و تجربی تحلیل گردد. در بعد
تجربی، یک مطالعۀ پیمایشی در نمونهای مرکب از تعداد 48 شرکت تولیدی که در صنایع
مختلفی در سطح استان اصفهان مشغول به انجام فعالیت بودهاند برای مدت سه سال صورت
گرفته است. مطالعه فوق با هدف تعیین رابطۀ بین میزان
سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات و عملکرد تجاری مؤسسات انجامشده و با استفاده از
روشهای آماری بویژه تحلیل رگرسیون برای آزمون فرضیههای تحقیق، به این نتیجه
رسیدهاست که بین میزان سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات و شاخصهای عملکرد تجاری
سازمان نظیر قدرت سودآوری و بازده داراییهای آن، رابطۀ مثبت و معنیداری وجود
دارد.
خلاصه ماشینی:
"مطالعه فوق با هدف تعیین رابطۀ بین میزان سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات و عملکرد تجاری مؤسسات انجامشده و با استفاده از روشهای آماری بویژه تحلیل رگرسیون برای آزمون فرضیههای تحقیق، به این نتیجه رسیدهاست که بین میزان سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات و شاخصهای عملکرد تجاری سازمان نظیر قدرت سودآوری و بازده داراییهای آن، رابطۀ مثبت و معنیداری وجود دارد.
علاوه بر این نتایج حاصل از انجام تحقیق پیرامون ارتباط بین سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات و عملکرد تجاری سازمان، افراد تصمیمگیرنده در سطوح مختلف سازمانها را قادر خواهدساخت تا با انجام مقایسه بین میزان ارزش ایجادشده در اثر بکارگیری سطح خاصی از تکنولوژی اطلاعات با هزینههای لازم برای پیادهسازی آن، نسبت به انجام یا عدم انجام طرحهای سرمایهگذاری و یا در صورت لزوم نسبت به تغییر مشخصههای ترکیبی آن اقدام نمایند و بدینترتیب میتوان به اتخاذ تصمیمات اثر بخشتر و کاراتری امید داشت.
با توجه به بررسی پیمایشی انجامشده و تجزیه و تحلیلهای انجامگرفته نیز میتوان نتیجه گرفت که سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات، بر مقادیر قدرت سودآوری و بازده دارایی شرکتها چه در حالت بررسی همه صنایع و چه در حالت بررسی انفرادی صنایع دارای تأثیر مثبت است و بدین ترتیب دو فرضیه فرعی، یکی بین سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات و بازده دارایی، رابطه مثبت معنیداری وجود دارد و به تبع آن رابطه بین میزان سرمایهگذاری در تکنولوژی اطلاعات با عملکرد تجاری مؤسسات مورد تأیید واقع میشوند."