چکیده:
فرامرزنامه منظومه ای حماسی است در شرح زندگانی، ماجراها، و جنگ های فرامرز، پسر رستم ، در قالپ مثنوی که به پیروی از فردوسی سروده شده است . این منظومه از دو نظر اهم یت به سزایی دارد: یکی به لحاط زبانی که از منابع مهم بازمانده از قرن ششم هجری است و دیگری به لحاط محتوایی که انبوهی از روایات حماسی کهن مربوط به خاندان رستم را در خود جای داده است . فرامرزنامه براساس متن منثوری به همین نام که از وجود آن در قرن پنجم آگاهی داریم ، سروده شده است ؛ این متن منثور نیز، به نوبه خود، از روی نامه خسروان آزادسرو (تألیف در قرن چهارم هجری) که مهم ترین کتاب درباره خاندان رستم بوده، نوشته شده است .
خلاصه ماشینی:
"نه هرکس که نزدیک تر پور خویش در مصراع دوم، بیت یکم ، نسخه های ل و ب به جای «باید» «تابد» دارد که همین درست تر است ؛ یعنی مصرع اول به این صورت صحیح است : به گیتی کسی کو بود تاجور.
ببگریست ازآن کار نوشاد زار در مورد این بیت دو نکته شایسته ذکر است : الف ) مصحح در سراسر متن به پیروی از نسخه اساس خود در غالپ موارد صورت کوتاه شده «زان » را آورده است ، درحالیکه بقیه نسخه های او صورت کامل «ازان » را داشته اند.
به کنج اندر آن دید و آمد دژم مصراع یکم مشکلی ندارد و معنی آن هم درست است ، ولی در این جا نباید ضبط اصلی باشد، زیرا همه نسخه های مبنای مصحح و نیز دو نسخه در دست ما ضبط درست دیگری دارند، به این شرح: «دو خفتان بفرمود کردن (ب : آمد) ز بر» .
پلنگ از شدن سر نخارد همی در مصراع یکم «زمان بر زمین » معنای درستی ندارد و به جای آن دو صورت دیگر در دو نسخه در دست ما (ب و د) درست تر مینماید: یکی صورت «زمان بر زمان » در ب که احتمالا صورتی است مانند «زمان تا زمان » به معنی هر لحظه ، مدام، که بارها در شاهنامه به کار رفته است ؛ مانند این بیت (ج ."