چکیده:
مقدمه : امروزه بیماریهای غیرواگیر به دلایل نوسازی جوامع ، پیشرفت فناوری و تراکم جمیعت در مناطق شهری، تغییر سبک و شیوه زندگی ، شیوع گستردهای دارد. انواع بیماریهای قلبی و عروقی شایع ترین علت مرگ در بیشتر کشورهای جهان و ایران و مهمترین عامل از کارافتادگی است . این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آرامسازی پیشرونده عضلانی بر سبک زندگی بیماران مبتلابه انفارکتوس قلبی انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور، ٦٦ بیمار مورد پژوهش پس از نمونه گیری به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. یک جلسه آشنایی سازی نمونه ها با اهداف و روش مداخله برگزار شد. گروه آزمون، روزانه دو جلسه ٢٠-٣٠ دقیقه به مدت دو ماه (١٢٠ جلسه ) تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی را انجام دادند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سبک زندگی و چک لیست خود گزارشدهی بود. نتایج : آزمونهای تی مستقل و یو من ویتنی در چهار بعد سبک زندگی قبل از مداخله ، تفاوت معنی داری را نشان ندادند اما این تفاوت بعد از مداخله معنی دار بود (0.05>P). همچنین آزمون ANOVA با اندازههای مکرر در سه زمان مختلف (قبل ، ١ و ٢ ماه بعد از مداخله ) بین دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری را نشان داد (0.05>P). نتیجه گیری: اجرای تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی سبب اصلاح، تعدیل و بهبود ابعاد مختلف سبک زندگی بیماران مبتلابه انفارکتوس قلبی خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"تأثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر سبک زندگی بیماران مبتلابه انفارکتوس قلبی : کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور آذر آوازه ١، محمدرضا حاجی اسماعیلی *٢، امیر واحدیان عظیمی ٣، علی نادری ٤، سید جلال مدنی ٥، محمد اصغری جعفرآبادی 6 ١- دانشگاه علوم پزشکی زنجان - دانشکده پرستاری و مامایی - گروه اتاق عمل - کارشناسی ارشد پرستاری داخلی و جراحی .
86 بحث ارتقاء و بهبود ابعاد سبک زندگی در گروه آزمون باشد؛ چراکه نتایج در این پژوهش تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی باعث ایجاد حاصل از تکمیل و جمع آوری چک لیستخود گزارش دهی گروه آزمون تفاوت معنی داری در ابعاد چهارگانه سبک زندگی بیماران مبتلابه نشان داد که در حدود ٩٧% بیماران تمرینات را به طور مرتب در منزل انفارکتوس قلبی ٤ و ٨ هفته بعد از مداخله بین دو گروه آزمون و شاهد انجام دادند.
باشد؛ چراکه بر طبق نتایج این مطالعه بیماران گروه آزمون نسبت به مطالعه محمدی در سال ١٣٨٣ بیانگر تأثیر چشمگیر تکنیک گروه شاهد از نظر ابعاد یاد شده دخیل در سبک زندگی تفاوت آرام سازی پیشرونده عضلانی بر کاهش میزان اضطراب بیماران مبتلابه معنی داری با هم داشتند.
فردی و حالت روحی متفاوت نمونه های تحت پژوهش در پاسخ به در پژوهش غفاری و همکاران میزان افسردگی ، اضطراب و استرس مداخله و میزان تأثیر آن ، تأثیر عوامل محیطی و فرهنگ فرد بر میزان در سه زمان مختلف (قبل ، یک و دو ماه بعد) در گروه شاهد تفاوت درک وی از تأثیر تکنیک آرام سازی بر بهبود و ارتقاء سبک زندگی معنی داری نداشت اما در گروه آزمون این تفاوت معنی دار بود."