چکیده:
مقدمه : هدف این مطالعه ، بررسی تاثیر ده هفته تمرین هوازی زیر بیشینه دویدن بر عملکرد سیستولیک بطن چپ ، کاسپاز-٣ و اندازه ناحیه انفارکتوس در موشهای صحرایی با انفارکتوس قلبی می باشد. مواد و روشها: ٢٠ سر موش صحرایی نر ویستار چهار هفته بعد از انفارکتوس قلبی به دو گروه کنترل انفارکتوس شده (SedMI، 10=n) و گروه تمرینی انفارکتوس شده (ExMI، 10=n) تقسیم بندی شدند. ١٠ سر موش صحرایی نر ویستار بدون انفارکتوس قلبی نیز به عنوان گروه کنترل سالم (Sham، 10=n) در نظر گرفته شدند. گروه ExMI به مدت ١٠ هفته تمرین ورزشی دویدن بر روی تردمیل (هر هفته ٥ جلسه و هر جلسه ٥٠ دقیقه با سرعت ١٧ متر بر دقیقه معادل ٥٥ درصد ظرفیت هوازی) را انجام دادند. از تمامی موشها قبل و بعد از مداخله ورزش، اکوکاردیوگرافی به عمل آمد. نتایج : تجزیه و تحلیل آماری دادهها نشان داد که میزان کسر تخلیه (EF) و کوتاهشدگی میوفیبریل های عضلانی (FS) در گروههای انفارکتوس شده (MI Ex Sed,MI ) نسبت به گروه شم ظرف ٤ و ١٤ هفته بعد از انفارکتوس به طور معنی داری کاهش داشت (0.05>P). میزان EF و FS در پایان هفته چهاردهم در گروه ExMI، بیشتر از گروه SedMI بود. همچنین اندازه ناحیه انفارکتوس و نرخ مرگ و میر جوندگان در پاسخ به فعالیت ورزشی به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (0.05>P)، اما تغییر معنی داری در اندازه فعالیت کاسپاز-٣ به دست نیامد (0.07=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که مداخله ده هفته ورزش هوازی متعاقب چهار هفته بعد از انفارکتوس قلبی موشها، اختلالات عملکرد بطن چپ را کاهش می دهد و در نتیجه منجر به بهبود کارآیی سیستولیک بطن چپ ، کاهش اندازه ناحیه انفارکتوس و نرخ مرگ و میر می شود.
خلاصه ماشینی:
"در راستای تغییرات حجم ضربه ای ، نتایج آماری تترازولیوم با عبور از دیواره سلولی و واکنش با آنزیم های دهیدروژناز درون برای برون ده قلب نیز نشان داد که اندازه برون ده قلب در چهار هفته پس سلولی در بافت ایسکمی (زنده ) سبب می شد که این نواحی به رنگ قرمز از انفارکتوس قلبی بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود تیره ایسکمیک متمایل شود.
این نتایج نشان می دهد که اگرچه تمرینات جدول ١-مشخصات دموگرافیک موش های ویستار در گروه های مختلف ورزشی مانع از کاهش بیشتر درصد کسر تخلیه در پاسخ به انفارکتوس قلبی می شود، اما این تمرینات هنوز به طور کامل منجر به بازگشت شم کنترل انفارکته شده تمرینی انفارکته شده تعداد 10 10 ١٠ کسر تخلیه به سطح گروه شم نشده است (نمودار ١).
درصد کوتاه شدگی لیف های میوکارد در پایان ١٤ هفته جدول ٢-میانگین شاخص های عملکرد بطن چپ ظرف مدت های ٤ و ١٤ بعد از فعالیت هوازی در گروه تمرینی انفارکتوس شده به طور هفته بعد از انفارکتوس شدید قلبی موش ها کنترل معنی داری نسبت به گروه SedMI بیشتر بود (٠٠٢=P).
درصد کسر تخلیه در گروه های انفارکتوس (ExMI, SedMI) همچنین نمودار کاپلان - مایر نیز نشان داد که مداخله تمرینات نسبت به گروه شم در مدت ٤ هفته بعد از انفارکتوس و نیز در پایان ١٤ ورزشی ، نرخ فراوانی بقای حیوان آزمایشگاهی را بعد از ابتلا به هفته بعد از انفارکتوس به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (0."