چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت موجود دورههای مجازی آموزش ضمن خدمت فرهنگیان میباشد. این تحقیق از نوع توصیفی بوده که با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری به تعداد 881 نفر از فرهنگیان منطقه دهلران در سال 1393 است. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 267 نفر تعیین شد. با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای، 134 مرد و 133 زن به عنوان نمونه انتخاب شدند، که به پرسشنامه محققساختهای که بر اساس مبانی نظری پژوهش و تحقیقات پیشین تهیه شده بود، پاسخ دادند. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه با استفاده از نظر جمعی از متخصصان و کارشناسان دورههای آموزش مجازی به دست آمد و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، 88/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کلموگروف اسمیرنف و آزمون دوجملهای (نسبتها) استفاده شد. نتایج نشان داد که عدم تدارک زیرساختها و امکانات لازم جهت اثربخشی دورههای آموزش مجازی، و عدم اثربخشی دورههای آموزش مجازی نسبت به دورههای حضوری از چالشهای موجود است. همچنین، همخوانی دورههای آموزشی با نیازهای فرهنگیان و کسب مهارتهای لازم برای استفاده اثربخش دورههای آموزش مجازی ضمن خدمت را میتوان به دیده فرصت نگریست.
خلاصه ماشینی:
"آزمون نرمال بودن جامعه شاخص سؤال اول سؤال دوم سؤال سوم سؤال چهارم تعداد 267 267 267 267 میانگین 23/2 29/2 12/3 59/2 انحراف معیار 6802/0 11/1 71/0 8483/0 آزمون کولموگروف اسمیرنف 57/2 99/1 35/4 10/2 سطح معناداری 000/0 001/0 000/0 000/0 همانطور که در جدول 2، مشاهده میشود، نتایج بررسی آزمون نرمال بودن نشان میدهد که سطح معناداری هر چهار سؤال مورد بررسی پژوهش که شامل زیرساختها و امکانات لازم (000/0)، همخوانی با نیاز فرهنگیان (001/0)، مهارت فرهنگیان در استفاده از دورهها (000/0) و اثربخشتر بودن دورههای مجازی نسبت به دورههای حضوری، از توزیع نرمال تبعیت نمیکند (سطح معناداری برای ابعاد کوچکتر از 01/0 میباشد).
نتایج بهدست آمده در ارتباط با سؤال پژوهشی اول بیانگر این است که از دیدگاه فرهنگیان منطقه دهلران زیرساختها و امکانات لازم جهت اثربخشی دورههای مجازی آموزش ضمن خدمت تدارک دیده نشده است.
یافته دیگر این پژوهش در ارتباط با سؤال پژوهشی سوم حاکی از این است که فرهنگیان منطقه دهلران از نظر کسب مهارتهای لازم برای اثربخشی دورههای مجازی ضمن خدمت در سطح نسبتا مطلوبی قرار دارند.
با توجه به نتایج بهدست آمده از دیگر یافتههای این پژوهش میتوان چنین استدلال کرد که عدم تدارک زیرساختهای و امکانات لازم برای دورههای آموزش مجازی ضمن خدمت یکی از دلایل محتمل است، که فرهنگیان منطقه دهلران این دورهها را نسبت به دورههای حضوری کمتر اثربخش میدانند."