چکیده:
چکیده حق تقدم، حقی است که به موجب آن حق اولین ثبتکننده اظهارنامه اختراع در یکی از کشورهای عضو کنوانسیون، معاهده ویا موافقتنامه برای ثبت اختراع در دیگر کشور یا کشورهای عضو آن، برای مدت محدودی حفظ میشود. حق مذکور، مهلت ارفاقی و حق تقدم خاص دارای ماهیت واحدی هستند. حق تقدم ممکن است به موجب معاهدههای چندجانبه، دوجانبه ویا به صورت حق تقدم داخلی مطرح شود. اصولا حق تقدم یا درخواست آن قابل رد نیست و به موجب اصل استقلال گواهینامه اختراع، بطلان اظهارنامه ثبت اختراع، منجر به رد حق تقدم نمیشود. حق تقدم نقش مهمی در حمایت از متقاضی ثبت اختراع ایفا میکند که شامل امکان ثبت اختراع در کشورهای عضو کنوانسیون، معاهده ویا موافقتنامه در یک دوره زمانی؛ معیار زمانی در تعیین وصف تازگی و گام ابتکاری در اختراع ادعایی؛ افشا و انتشار اختراع؛ افشای بهترین طریق پیادهسازی اختراع میشود و همچنین صرفهجویی در هزینه و ایجاد فرصت برای ثبت در کشورهای مختلف را نیز به همراه دارد. اثر مهمی که این حق برای صاحبان فکر ایجاد میکند، آرامش خاطر در حمایت از آثار فکری است. * نویسنده مسؤول مقاله: E-mail: sadegh_m@modares.ac.ir
خلاصه ماشینی:
"حق تقدم نقش مهمی در حمایت از متقاضی ثبت اختراع ایفا مـی کنـد کـه شـامل امکـان ثبـت اختراع در کشورهای عضو کنوانسیون، معاهده ویا موافقتنامه در یک دوره زمانی ؛ معیار زمـانی در تعیین وصف تازگی و گام ابتکاری در اختراع ادعایی ؛ افشا و انتشار اختـراع؛ افشـای بهتـرین طریق پیادهسازی اختراع می شود و همچنین صرفه جویی در هزینه و ایجـاد فرصـت بـرای ثبـت در کشورهای مختلف را نیز به همراه دارد.
بنـابراین ، بـا توجـه بـه ایـن کـه مـاده ٨٩ کنوانسیون مذکور تاریخ حق تقدم مذکور را واجد اثر پیش بینی شده بـرای تـاریخ ثبـت اظهارنامه ثبت اختراع مذکور در ماده ٦٠ محسوب می کند باید گفت که حق ثبـت اختـراع در کشورهای دیگر عضو این کنوانسیون متعلق به شخصی است کـه واجـد حـق تقـدم است .
بنابراین ، حمایت های به عمل آمده به موجب حق تقدم به گونـه ای اسـت کـه بـا ثبـت اظهارنامه در اولین کشور عضو معاهده، متقاضی ثبت از امتیـازات پـیش بینـی شـده در کشور اول برخوردار می شود و بیم از دست دادن امتیـازات را در کشـورهای دیگـر از بین می برد و از دیگر سو این امکان را برای متقاضی فراهم می کند کـه از ثبـت همزمـان در کشورهای مختلف اجتناب شود و در فرصت دوازده ماهه به بررسـی بـازار اختـراع بپردازد و در صورتی که صرفه اقتصـادی داشـته باشـد اقـدام بـه ثبـت کنـد.
لکن انتشار اختراع که معمولا ١٨ ماه از تاریخ اولین ثبـت یـا تـاریخ حـق تقـدم صـورت می گیرد در حقوق ایران پیش بینی نشده است ، در حـالی کـه انتشـار اختـراع بـه موجـب معاهده همکاری ثبت اختراع و کنوانسیون ثبت اختراع اروپایی باید طی ١٨ ماه از تـاریخ حق تقدم صورت گیرد."