چکیده:
دیپلماسی عمومی بهعنوان یکی از ابزارهای بهکارگیری قدرت نرم نشان داده است که نقش و تاثیر بسزایی در تقویت و حصول منافع ملی کشورها دارد. از آنجا که یکی از محورهای اصلی در مبحث منافع ملی کشورها موضوع کسب قدرت و وجهه ملی است، لاجرم دیپلماسی عمومی کارآمد میتواند در نایل آمدن به این هدف مثمرثمر واقع گردد. امروزه، دیپلماسی عمومی بهدلیل تاثیر پایدار و کم هزینهای که در بهدست آوردن اهداف سیاست خارجی میتواند داشته باشد، بهعنوان بدیلی در برابر دیگر منابع سنتی قدرت، از جمله قدرت نظامی و اقتصادی، جایگاه عمدهای در سیاست خارجی کشورها یافته است. در این میان، کشور ایران بهدلیل غنای منابع ادبی، فرهنگی و تاریخی، دارای منابع بالقوهای است که میتواند با بهکارگیری این منابع، در جهت نیل به منافع خود گام بر دارد. از اینرو، مقاله حاضر قصد دارد بهدنبال پاسخی به این سوال باشد که دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران چگونه در عصر جهانی شدن ارتباطات بر تامین منافع ملی این کشور تاثیرگذار است. در پاسخ به این سوال این فرضیه عنوان میشود که با تغییر در ماهیت قدرت و تنوع در بازیگران بینالمللی و با اهمیت یافتن مولفههای قدرت نرم در عصر جهانیشدن و انقلاب اطلاعات، دیپلماسی عمومی نقش مهمی در تامین منافع ملی جمهوری اسلامی ایران ایفا میکند.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه تحقیقات انجام گرفته در زمینه دیپلماسی عمومی اغلب از دیدگاه قدرتهای بزرگ، بهویژه ایالات متحده که خاستگاه این مفهوم نیز بوده است صورت گرفته است، این مقاله به بررسی این موضوع میپردازد که آیا در عصر جهانی شدن ارتباطات دیپلماسی عمومی ابزار موثری در تامین منافع ملی جمهوری اسلامی ایران بهشمار میرود یا خیر.
در جمعبندی عنوان خواهد شد که دیپلماسی عمومی شبکهای با بهکارگیری ابزار نوین ارتباطی میتواند جمهوری اسلامی ایران را یاری رساند تا نقش فعالتری در عرصه بینالملل ایفا نموده و از این رهگذر به منافع ملی خود نایل آید.
بنابرتعریفی که مرکز مورو 2 در صفحه وب خود بهدست میدهد «دیپلماسی عمومی به تاثیر نگرشهای عمومی در شکلدهی و اجرای سیاستهای خارجی پرداخته و شامل ابعادی از روابط بینالملل میگردد که ورای دیپلماسی سنتی قرار میگیرند: کاشت و پرورش 3 افکار عمومی در کشورهای دیگر توسط حکومتها؛ تعامل گروهها و صاحبان منافع در یک کشور با کشور دیگر؛ گزارش امور خارجی و تاثیر آن بر سیاست؛ ایجاد پیوند و ارتباط میان آنهایی که سروکارشان با ارتباطات است همچون دیپلماتها و خبرنگاران خارجی و فرآیند ارتباطات بین فرهنگی».
بهطور کلی دیپلماسی عمومی بر اساس سه جدول زمانی عمل میکند: در کوتاه مدت بهدنبال تبیین بافت و محیطی که تصمیمات سیاست خارجی و داخلی در آن اتخاذ میگردد است؛ در میان مدت میتواند تلاشی برای کسب مشروعیت و محبوبیت برای سیاستهای ارزشمندانه خارجی باشد و در طولانی مدت در پی ایجاد روابط پایدار است (Nye, 2008: 94 –109)."