چکیده:
در مباحث مدیریت، بررسی و ارزیابی طرحهای سرمایهگذاری نقش کلیدی و تعیین کنندهای دارد. معمولا مراجع و کتابهای سرمایهگذاری روشهایی مانند نرخ بازده حسابداری، دوره بازگشت سرمایه، نرخ بازده داخلی و ارزش فعلی خالص (NPV) را برای تصمیمگیری در این حوزه معرفی میکنند و از میان آنها روش ارزش فعلی خالص را به عنوان معتبرترین روش توصیف میکنند. روش ارزش فعلی خالص و سایر روشهای ارزیابی سنتی، با ثابت فرض کردن عوامل درگیر در سرمایهگذاری، عدم اطمینان موجود در سرمایهگذاری را در نظر نمیگیرند. هدف اصلی این پژوهش، لحاظ کردن عدم اطمینان موجود در طرحهای سرمایهگذاری و ارایه الگویی برای ارزیابی تصمیمهای سرمایهگذاری با استفاده از پویایی سیستم و اختیارات سرمایهگذاری واقعی است. در الگوی طراحی شده، از اختیارات به عنوان سناریویی برای بررسی تغییرات استفاده شده است. برای تعیین متغیرهای اصلی مدل از روش نظریه برخاسته از دادهها استفاده شده است. نتایج میزان سرمایهگذاری لازم برای ایجاد ظرفیت تولید مشخصی در ماه، به همراه کاهش قیمت فروش محصول را برای کسب بیشترین سودآوری در بازه مشخص شده در مدل شبیه سازی شده نشان میدهد؛ همچنین دو اختیار توسعه و انقباض در قالب سناریویی مشخص لحاظ گردیده و نتایج مربوطه به دست آمده است.
Evaluation of investment desicion has the decisive and key role in management discussions. Usually invest resources introduce methods such as accounting rate of return، payback period، internal rate of return and net present value (NPV) for decision making in this scope and describe the net present value as most reliable method. NPV and other traditional evaluation methods assume constant factors in investment and don’t consider uncertainty in decision making. The main objective of this study is to provide a model for evaluating investment decisions by using of system dynamics and real option. In this study، system dynamic method with Systemic approach was used to cover the weaknesses of traditional methods such as NPV that evaluate the investment decision one-dimensionally. Also، to considering the uncertainty in the investment project، real option was applied. At the final step، real option have been used as a scenario in designed model. Grounded Theory was applied for determining the affecting variables. Obtained results showed that investing about 3*1011 Rials to creating new production capacity about 300000 units per month with reducing product sale price from 1.2 million Rials to 850000 Rials is most profitable state (scenario) of simulated model in specified time in software (end of tenth years). Also، expansion and contraction، two determined options were considered in a scenario and related results were obtained.
خلاصه ماشینی:
"پژوهش حاضر با توجه به موارد ذکر شده مزیتهای دارد که از آن جمله موارد ذیل هستند: - ایجاد مدلی یکپارچه که علاوه بر استفاده در زمینه تصمیمهای سرمایهگذاری، در همه موضوعهای مربوط به حوزه فعالیت سازمانها قابل استفاده خواهد بود و به عنوان ابزاری جامع در تصمیمگیری در اختیار مدیران سازمانها خواهد بود؛ - جامعیت و انسجام این الگو باعث میشود تا همه متغیرها و فرآیندها و اثر آنها بر یکدیگر کاملا در نظر گرفته شود و ساده انگاری روشهای سنتی مانند NPV که تنها با یک معیار و با اتکا به پیشبینیهای ساده آن هم صرفا بر روی جریانهای نقدی جواب غیر قابل اتکا ارایه میکنند، برطرف شود؛ - این روش بر خلاف روشهای دیگر ارزیابی طرحهای سرمایهگذاری که فقط یک یا نهایتا چند سناریوی محدود را بررسی میکنند، قابلیت بررسی بی نهایت سناریو را دارا است؛ - روش پیشنهادی بر خلاف روشهای دیگری که مورد استفاده قرار گرفته، میتواند در صورت سودآور نبودن پیشنهادهای سرمایهگذاری اولیه، پیشنهادی جدید و سودآور را پیشنهاد دهد تا سازمانها به منافع مدنظر دست یابند؛ - ارایه خروجیهای گرافیکی بر روی همه متغیرهای مهم و مؤثر در فعالیتهای سازمان یکی دیگر از مزایای این روش است که میتواند به سهولت تصمیمگیری مدیران کمک نماید؛ - تأثیر همزمان همه اختیارات سرمایهگذاری واقعی مد نظر، یکی دیگر از مزیتهای روش پیشنهادی است که روشهای سنتی این امکان را در اختیار ندارند؛ - تغییر سریع و راحت در متغیرهای مدل و مشاهده خروجی به صورت آنی کمک میکند تا مدیران در هر لحظه مدل را با شرایط جدید وفق داده و در طی دوره سرمایهگذاری بتوانند تصمیمی جدید را در صورت تغییر شرایط اتخاذ نمایند."