چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر متغیرهای مختلف بر بازدهی صندوقهای سرمایهگذاری مشترک در ایران انجام شده است؛ این متغیرها عبارت از: تعداد واحدهای سرمایهگذاری صندوقها؛ بانکی بودن یا نبودن صندوقها؛ رتبه کارگزاری صندوقها (مدیران صندوقها)؛ نسبت فعالیت معاملاتی صندوقها؛ اندازه صندوقها؛ عمر صندوقها؛ ارزش صدور و ارزش ابطال صندوقها و بازده بازار است. در این پژوهش اطلاعات 39 صندوق سرمایهگذاری مشترک در یک بازه زمانی 24 ماهه از مهر ماه سال1390 تا شهریور ماه سال 1392 بررسی شده است. برای تخمین پارامترهای الگو از الگوی رگرسیون معمولی (OLS) و دادههای مختلط (دیتا پانل) استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان میدهد که بین تعداد واحدهای سرمایهگذاری صندوق، نسبت فعالیت معاملاتی صندوق، اندازه صندوق، عمر صندوق، ارزش صدور، ارزش ابطال، بازده بازار و بازده صندوق رابطه معناداری وجود دارد، ولی بین بانکی بودن یا نبودن صندوقها و بازده صندوقها رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین شواهد حاکی از این است که بین رتبه کارگزاری صندوقها (مدیران صندوقها) و بازدهی صندوقها رابطه معناداری وجود ندارد.
In This study we examined the effect of different variables on the return of Iranian mutual funds. These variables include number of unit of mutual fund، banking or not banking of mutual funds، ranking of brokers (the mutual fund managers)، size of mutual fund، activity ratio of mutual fund، age of mutual fund، value of issue and revocation of mutual fund، market return. In this research 39 mutual funds in a 24-month period has been studied and the year was between 2011 and 2013. The model parameters are estimated by ordinary Least-squares (OLS) regression and panel data. Hypothesis test results show that، there is a significant relationship between number of unit of mutual fund، size of mutual fund، activity ratio of mutual fund، age of mutual fund، value of issue and revocation of mutual fund، market return and its returns and there is not significant relationship between banking or not banking of mutual funds and its returns، and the evidence shows that ranking of brokers and Return of mutual funds are not significantly related to each other.
خلاصه ماشینی:
"com چکیده این پژوهش با هدف بررسی تأثیر متغیرهای مختلف بر بازدهی صندوقهای سرمایهگذاری مشترک در ایران انجام شده است؛ این متغیرها عبارت از: تعداد واحدهای سرمایهگذاری صندوقها؛ بانکی بودن یا نبودن صندوقها؛ رتبه کارگزاری صندوقها (مدیران صندوقها)؛ نسبت فعالیت معاملاتی صندوقها؛ اندازه صندوقها؛ عمر صندوقها؛ ارزش صدور و ارزش ابطال صندوقها و بازده بازار است.
لذا مسأله پژوهش حاضر به این صورت مطرح میگردد که آیا تعداد واحدهای سرمایهگذاری صندوقها، رتبه کارگزاریها (مدیران صندوقها) و بانکی بودن یا نبودن صندوقها در کنار متغیرهای دیگر همچون نسبت فعالیت معاملاتی، اندازه صندوق، عمر صندوق، ارزش صدور، ارزش ابطال و بازده بازار بر بازدهی صندوقهای سرمایهگذاری مشترک تأثیر میگذارد؟ چارچوب نظری بررسی رابطه حجم معاملات، تغییر قیمت و بازده سهام از موضوعهای است که از سال 1959 تا کنون مورد توجه شدید پژوهشگران مالی و اقتصادی قرار گرفته است و اولین پژوهشگری که به ارتباط حجم معاملات و تغییر قیمت پرداخت، آسبورن بود [2].
همچنین سعیدی و همکاران (1389) عوامل مؤثر بر بازدهی 20 صندوق سرمایهگذاری در سهام در بورس اوراق بهادار تهران را در دوره زمانی52 هفتهای مورد بررسی قرار دادند؛ پژوهشگران مذکور Karpoff 10 عامل تعداد صنعت موجود در سبد سرمایهگذاری صندوق، نرخ رشد ارزش صندوق، ارزش صدور، ارزش وجه نقد نگهداری شده توسط صندوق، درصد تملک سهامداران حقیقی، ارزش ابطال، بازده بازار، ریسک (قدر مطلق انحراف از میانگین)، نسبت فعالیت، سرمایه و بازده دوره قبل را بررسی کردند و نتایج پژوهش آنها وجود ارتباط خطی معناداری بین 6 متغیر: بازده بازار، نرخ رشد ارزش صندوق، قدر مطلق انحراف از میانگین بازده صندوق، ارزش صدور واحدهای سرمایهگذاری، نسبت فعالیت صندوق، ارزش ابطال واحدهای سرمایهگذاری را با بازده صندوقهای سرمایهگذاری تایید میکند [7]."