چکیده:
با توجه به اهمیت و نقش گرمکردن، امروزه مربیان روشهای مختلف گرمکردن را جهت بهبود عملکرد ورزشکاران خود انجام میدهند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر حاد سه پروتکل مختلف گرمکردن (ماساژ، کشش پویا، حس عمقی) بر عوامل منتخبآمادگی جسمانی در مردان رشته والیبال بود. سی و یک ورزشکار مرد رشته والیبال (میانگین سن 7/1 ± 2/21 سال، وزن 9/8 ± 1/72 کیلوگرم، قد 0/5 ± 5/180 سانتیمتر) به صورت تصادفی در 4 گروه ماساژ، کشش پویا، حسی عمقی و کنترل تقسیم شدند. در جلسهی اول، متعاقب5 دقیقه دویدن آهسته، آزمونهای منتخب آمادگی جسمانی (توان بیهوازی، چابکی و انعطافپذیری) در آزمودنیها اندازهگیری شد. در جلسهی دوم، آزمودنیهای سه گروه تجربی (متعاقب 15 دقیقه گرمکردن اختصاصی) و گروه کنترل، آزمونهای آمادگی جسمانی مربوطه را مجددا انجام دادند. دادههای حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند (05/0P
Regarding the importance and role of warm up, nowadays, coaches apply various methods to improve the performance of their athletes. The aim of the present study was to investigate the acute effect of three different warm up the protocols (massage, dynamic stretching, proprioception) on selected physical fitness factors in men’s volleyball players. Thirty-one volleyball players (Mean±SD: age 21.2±1.7 yr, weight 72.1±8.9 kg, and height 180.5±5.0 cm), were randomly divided into 4 groups: massage, dynamic stretching, proprioception and control groups. In the first session, following by five minutes of slow running, selected fitness tests (Anaerobic power, agility and flexibility tests) were measured. In the second session, experimental groups (after 15 minutes of specialized warm ups) and control group were performed the selected physical fitness tests. Data were analyzed using one way ANOVA, Tukey's post hoc test with a significant level p
خلاصه ماشینی:
"در نهایت ، عوامل آمادگی جسمانی (توان انفجاری، چابکی و انعطاف پذیری) داوطلبان در ٢ جلسه و با فاصله زمانی ٤٨ ساعت از یکدیگر اندازه گیری شد؛ به این صورت که در جلسه ی اول ، متعاقب ٥ دقیقه دویدن نرم آزمودنیها، عوامل منتخب آمادگی در تمام آزمودنیها اندازه گیری شد و سپس در جلسه دوم ، آزمودنیهای سه گروه تجربی، متعاقب ١٥ دقیقه گرم کردن اختصاصی هر گروه (ماساژ، کشش پویا و حسی عمقی)، آزمون های آمادگی جسمانی مربوطه را مجددا انجام دادند.
نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که ١٥ دقیقه ماساژ اندام تحتانی منجر به بهبود معنادار عملکرد در آزمون های انعطاف پذیری، توان بیهوازی و چابکی در مردان بازیکن والیبال نسبت به گروه کنترل شد؛ همچنین در آزمون توان بیهوازی نسبت به گروه ماساژ و در آزمون انعطاف پذیری نسبت به دو گروه حس عمقی و کشش پویا به طور معناداری عملکرد بهتری داشتند.
نتایج مطالعات حداد٣ و همکاران (٢٠١٤) و فتاحی بافقی ٤ و همکاران (٢٠١٢) نشان داد که استفاده از کشش پویا نسبت به فعالیت های کشش ایستا، پیش از تمرین و وقایع ورزشی مناسب تر است ، زیرا کشش پویا ضمن برخورداری از خواص تمرینات کششی ایستا در پیشگیری از آسیب ، با افزایش فعالیت عصبی - عضلانی سبب تسهیل تولید نیروی انفجاری و افزایش عملکرد ورزشکاران میشود (٣٥،٣٦).
در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که هر سه روش گرم کردن ماساژ، کشش پویا و حس عمقی باعث بهبود عملکرد آزمودنیها در آزمون های توان بیهوازی، چابکی و انعطاف پذیری در مقایسه با گروه کنترل شد."