چکیده:
تربیت جنسی نوجوان بخش مهمی از وظایف مربیان و روان شناسان محسوب می شود; چه اینکه
از یک سو، نوجوانی دوره حساس، سرنوشت ساز و تعیین کننده بوده و از سوی دیگر، کوتاهی
در امر تربیت جنسی این قشر از جامعه، خسارت های جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
نوشتار حاضر نیم نگاهی به آسیب های جنسی دوره نوجوانی داشته و ضررهای جسمی،
روحی، روانی، اخلاقی و دینی انحرافات جنسی به ویژه «خودارضایی» را بیان می کند; و
همچنین در پی آن است تا راه کارهای پیش گیری و درمان خودارضایی را با توجه به
آموزه های دین اسلام و دستاوردهای روان شناختی معرفی کند. در نهایت، راه های تعدیل
غرایز جنسی و روش های کنترل آن را نیز گوشزد می کند.
خلاصه ماشینی:
"این گونه مکان ها گرایش به انحراف و بی بند وباری را تسهیل کرده، بستر را برای روی آوردن نوجوان به سمت ناهنجاری های اخلاقی آماده می سازند; زیرا نقش محیط بر انسان مورد اتفاق بیشتر اندیشمندان است و حتی در مباحث جامعه شناختی و روان شناسی شخصیت، محیط اجتماعی به عنوان عاملی مهم در شکل گیری شخصیت انسان معرفی شده و تأثیرگذاری محیط زندگی بر رفتار، خلق و خوی، اندیشه و ویژگی های اخلاقی بر کسی پوشیده نیست.
حرمت خود را دانستن (عزت نفس) در سنین نوجوانی از اهمیت بالایی برخوردار است و نوجوان را از انحراف نگه می دارد; زیرا کسی که خود را ارزشمند و دارای موقعیت اجتماعی می داند و احساس می کند که برای جامعه مفید است، هرگز این عظمت را با کارهای ضد اخلاقی تباه نمی سازد.
اگر نوجوانی که در موقعیت گناه و انحراف جنسی قرار می گیرد، موقع جان کندن و مرگ خود را به خاطر آورد و عذاب سخت الهی را، که برای مجرمان در نظر گرفته شده است، به خاطر آورد، جرئت نمی کند نافرمانی کرده، به گناه و شهوت رانی آلوده شود; زیرا می داند عذاب الهی سخت و جانکاه است و خودارضایی هم یکی از گناهانی است که انجام دهنده آن مورد غضب و لعن خدا و رسول اوست."