چکیده:
قرار گرفتن ایران در جایگاه نهم دنیا در تولید دانش نانو، چشمانداز روشن و امید بخشی را به منظور بهرهبرداری از فرصتهای تجاریسازی و خلق ثروت بر مبنای فناوری نانو فرا روی کشور قرار داده است. دانشگاهها و مراکز پژوهشی به عنوان سازمانهایی که پژوهشگران در آن به انجام تحقیقات علمی میپردازند نقش مؤثری در تجاریسازی تحقیقات دارند. هدف این پژوهش، شناسایی و اولویتبندی عوامل سازمانی تأثیرگذار بر استراتژی تجاریسازی تحقیقات فناوری نانو در ایران است. روش این پژوهش از نوع کیفی- کمی است. ابزار بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و ابزار بخش کمی، پرسشنامه است. روش تحلیل در بخش کیفی، کدگذاری در سه مرحله و در بخش کمی، تحلیل عاملی و آزمون آنووا است. نتایج این پژوهش نشاندهندهی شناسایی 30 عامل سازمانی در قالب 9 بعد است که بر انتخاب استراتژی تجاریسازی تحقیقات فناوری نانو تأثیرگذار است. این عوامل به ترتیب اولویت عبارتند از زیرساختهای دانشگاه، مدیریت دانش، استراتژی دانشگاه و کیفیت دانشکده، ماهیت پژوهش و جهتیابی تجاری، شبکههای دانشگاه، مدیریت دانشگاه، منابع انسانی دانشگاه، ساختار دانشگاه و منابع مالی دانشگاه. تأثیر عوامل سازمانی در بیشتر موارد بر انتخاب استراتژی ایجاد شرکتهای انشعابی بیشتر از سایر استراتژیها است.
خلاصه ماشینی:
"برای مثال منابع انسانی دانشگاه (مانند وجود نیروی انسانی خبره در حـوزة فنـاوری نـانو اعم از اعضای هیئت علمی و دانشـجویان تحصـیلات تکمیلـی)، راهبـرد دانشـگاه (ماننـد راهبـرد تجاریسازی و توسعۀ محصول ) و شبکه های دانشـگاه (ماننـد نفـوذ و ارتبـاط دانشـگاه در مراکـز صنعتی و تصمیم گیری) که در این تحقیق به عنوان ابعـادی از عوامـل سـازمانی مـؤثر بـر انتخـاب راهبرد تجاریسازی تحقیقات دانشگاهی فناوری نانو شناسایی شده اسـت ، در یافتـه هـای محققـان دیگر بیان نشده است ."