چکیده:
این نوشتار درپی بررسی تغییر گفتمان امنیتی در ترکیه در فرایند پیوستن این کشور به اتحادیة اروپا است. بهنظر میرسد که اروپاییشدن ترکیه از مهمترین عوامل تغییر گفتمان امنیتی در ترکیه بوده است. در ترکیه زبان سیاسی و امنیتی رایج تغییر یافته است و در این کشور شاهد بروز قراردادهای اجتماعی و سیاسی جدیدی هستیم که بهنوعی فرآیند عادیسازی را بهدنبال داشته است. فرایند امنیتیزدایی ترکیه همراه عوامل دیگر، بیشتر نتیجة فرایند پیوستن این کشور به اتحادیة اروپا و رویدادهای همزمانی، چون تحول در چشمانداز سیاسی و انطباق با هنجارهای اتحادیة اروپا بوده است. درواقع درون این فرآیند امنیتیزدایی بوده است که مسائل بهصورت رسمی امنیتی شده و بهعنوان مسائل عادی نگریسته شدهاند. برای آزمون این فرضیه، نویسندگان با بهرهگیری از ادبیات اروپاییشدن تلاش میکنند تا ضمن مقایسة گفتمان امنیتی ترکیه پیش و بعد از آغاز هزارة جدید، عادیسازی «مسئلة ارمنی» و روابط ترکیه با ارمنستان را در چارچوب این تغییر گفتمانی مورد ارزیابی قرار دهند.
This paper aims to investigate the change in Turkey''s Security Discourse in process of Turkey''s Europe Union accession. It seems that Europeanization of turkey is one of the most important factors in the change of its security discourse. Turkey''s political and security language has changed and in this country، we are witnessing a new political and social contracts that lead to a normalization process. Among other reasons، process of desecuritization is the result of the European Union accession process and concomitant events، a transformation of the political landscape، and the Compliance with EU norms. Within this process of desecuritization formerly securitized issues have perceived as normal political issues. To test this hypothesis، the authors with use of Europeanization literature while comparing the security discourse in Turkey before and after the start of the new millennium، tries to evaluate the normalization of Armenian issue and Turkey– Armenia relations in the framework of this discursive change.
خلاصه ماشینی:
"گفتمان امنیتی ترکیه بعد از اعطای موقعیت نامزدی اتحادیه و روی کار آمدن حـزب عـدالت و توسعه گرچه گسترده کردن موضوع های امنیت ملی با انتقادهایی در داخل ترکیـه مواجـه بـود؛ ولـی پذیرفته شدن ترکیه به عنوان کاندیدای عضویت در اتحادیـة اروپـا در سـال ١٩٩٩ (کـه رونـد اطلاحات را سرعت بخشید) بود که آغاز یک مناظرة عمومی گـسترده در مـورد امنیـت ملـی ترکیه را به دنبال آورد.
مسئله ای که متأثر از هر دو سازوکار اروپایی شـدن یعنی جامعه پذیری در معنای آغاز تغییر در فرایند تصمیم سازی سیاست خارجی هابزی پیـشین و بازشدن سپهر عمومی بر روی گفت وگوهای مربوط به رابطه بـا ارمنـستان و امنیتـی زدایـی از «مسئلة ارمنی » و ایجاد شیوه های جدید ساخت و ابـراز هویـت در ایـن کـشور از یـک سـو و سازوکار «شرط گذاری » اتحادیة اروپا در معنای فشار اتحادیة اروپا برای عـادی سـازی روابـط ترکیه – ارمنستان به عنوان تسهیل کنندة پیوستن این کشور به اتحادیة اروپا از دیگر سو است .
Acikmese, (2007),"Europeanization through EU Conditionality: Understanding the New Era in Turkish Foreign Policy", Journal of Southern Europe and the Balkans, Vol. 9, No. 3, pp.
"Between Europeanization and Euro- Asianism: Foreign Policy Activism in Turkey during the AKP Era", Turkish Studies, Vol. 10, No. 1, pp.
The Role of the Contested EU Perspective in Bringing about a Transformation in Turkish Foreign Policy", The Institute for European Studies (IES), http:.."