چکیده:
مرینیان به عنوان ادامه دهنده سیاست مرابطون و موحدون در مقابله با نهضت استرداد مسیحی، در سده هفتم هجری در عرصه سیاسی مغرب اقصی ظهور کردند. آنان پس از تثبیت حکومت خود، به قصد جهاد اسلامی وارد اندلس شدند. مرینیان علیرغم درگیریهایی که با مسیحیان اندلس داشتند، گاه با برخی از دولتهای مسیحی، از جمله دولت آراگون متحد شده، همکاری میکردند. این نوشتار با توجه به اوضاع و شرایط سیاسی اندلس و از طریق بررسی معاهدات نظامی مرینیان با آراگون و واکاوی علل و زمینههای همکاری آنان به این نتیجه رسیده است که اختلافات آن دو دولت با پادشاهی قشتاله و حکومت بنیاحمر، اهداف و منافع مشترکی را برای طرفین رقم میزد؛ به طوری که جهت دسترسی به آن اهداف، ناگزیر به همکاری با یکدیگر و بستن معاهدات نظامی بودهاند.
خلاصه ماشینی:
"این نوشتار با توجه به اوضـاع و شـرایط سیاسـی انـدلس و از طریـق بررسی معاهدات نظامی مرینیان با آراگون و واکاوی علل و زمینه های هـم کـاری آنان به این نتیجه رسیده است که اختلافات آن دو دولت بـا پادشـاهی قشـتاله و حکومت بنیاحمر، اهداف و منافع مشترکی را برای طرفین رقم میزد؛ به طوری که جهت دست رسی به آن اهداف ، ناگزیر بـه هـم کـاری بـا یـک دیگـر و بسـتن معاهدات نظامی بوده اند.
در صورتی که این معاهده عملی میشد، نتایج در خور توجهی برای مرینیان حاصل میشد زیرا سلطان مرینی عـلاوه بـر دریافـت کمک از آراگونیها، از اتحاد احتمالی آنان با غرناطه نیز جلوگیری میکرد؛ به ویژه آن که در آن زمان بین آراگون و غرناطه معاهداتی بر ضد قشتاله بسته شـده بـود،٣٨ کـه امکـان سرایت آن به پیمانی بر ضد مرینیان نیز وجود داشت .
هم چنین نامه دیگری از ابویعقوب به تاریخ هشتم ذیالقعده همان سال در دست است که نشان میدهد، سلطان مرینی آمادگی خود را جهت هم کاری با آراگون ، بـه 90 جاک دوم اعلام کرده است .
از متن این معاهده معلوم می شود که مرینیان علیرغم پیمان ها و تعهدات قبلی، هنوز نتوانسته بودند امنیت راه ها و مراکز تجاری حوزه تحت نفوذ خود را به طور کامـل تـأمین کنند، اما در سال های بعد ظاهرا در این خصوص موفق تر عمل کردند به گونه ای که پـای بازرگانان سرزمین مغرب نیز به تجارت در دریای مدیترانه باز شد و زمینـه ورود آنـان بـه بنادر و مراکز تجاری آراگون فراهم گشت ."