چکیده:
دینداری در زمانة کنونی متنوع و متکثر شده است. این مطالعه با پذیرفتن این پیشفرض که دینداری بهمثابه امری متنوع و متلون، خارج از دوگانة دیندار یا بیدین بودن افراد است، به شناسایی و تفسیر نوع خاصی از دینداری در بین جوانان شهر اصفهان پرداخته است. بدین منظور، با مرور مطالعات پیشین، در چارچوب روش کیفی، رویکرد تفسیری، سنت نظریة زمینهای و ابزار مصاحبه و در پرتو الهامات نظری زیمل در بحث دینداریهای نوگرا، دادههای تحقیق جمعآوری شد. نتایج یافتههای کیفی تحقیق، بیانگر آن است که میتوان با تأکید بر معیار «خودتشخیصی» فرد دیندار بهنوعی خاص از دینداری تحت عنوان دینداری «خودمرجع» اشاره کرد. نتایج این مطالعه و بررسی یافتههای کیفی همچنین گویای آن است که دینداری جوانان در این سنخ، بدل به امری شخصی، غیرالزامآور، خصوصی، سلیقهای، گزینشی، مبتنی بر تعقل، خرد فردی و همراه با نپذیرفتن دگرسالاری نهادهای دینی شده است و به سمت امری اقتضایی و لذتگرایانه سیر میکند. همچنین در این مطالعه تلاش شده است تا مدل پارادایمیک اخذشده از دادهها در چارچوب نظریة زمینهای در قالب شرایط علی، زمینهای، تعاملی و پیامدی، در ارتباط با ظهور و تأثیرات این سنخ دینداری، ترسیم، توصیف و تشریح شود.
خلاصه ماشینی:
"تردید راجع به خمس و تأکید بر خرد و تعقل ، خودتشخیصی و و زکات اهمیت فردیت ، تشخیص غیرفقهی فردی و قرائت شخصی رابطه با جنس مخالف خارج از الگوی ازدواج و درعین حال اعتقاد به قرآن و برخی اصول گزینشگری ،دینداری به مثابه دینداری بی شکل ، ٤ دینی ، نماز نخواندن منظم یک سازة خودساخته دینداری گزینشی ولی روزه گرفتن سالانه ، نماز دینداری خود مرجع خواندن و عدم اعتقاد به حجاب نمازخواندن برای رسیدن به آرامش ، بی اهمیتی شکل دینداری به منزلۀ امری قلبی 5 و درونی ، دینداری آسان گیر دینداری ، اهمیت نیت و اعتقاد و لذت گرایانه دینداری قلب پاک باطنی دروغ نگفتن مهم تر از نماز تأکید بر اصول اخلاقی و ٦ خواندن و روزه گرفتن اناسصانویل ت خاولالوقییت برراعماویرت دینداری اخلاق گرا اهمیت راستگویی و درستکاری شرعی عدم تمسک و توسل به ٧ واسطه هایی دینی مانند ائمه ، بلاواسطگی رابطه با خدا دینداری بی واسطه روحانیون دینی تمایل به خواندن تورات و جست وجوگری دینی ، انجیل ، تجربۀ کلاس های عرفان گرایش به معنویت ها 8 دینداری ترکیبی و معنویت های جدید، معاشرت و عرفان های شخصی ، با معتقدان به دیگر ادیان گشودگی شناختی با توجه به مقولات عمده و توضیحات ارائه شدة فوق می توان گفت که مفهوم یا مقوله «دینداری خودمرجع » به مثابه مقولۀ هسته ، مفهومی است که می تواند کلیۀ مقولات و مباحث فوق را پوشش دهد و نیز جنبۀ تحلیلی داشته باشد."