چکیده:
نگارش علم اقتصاد روی داد فراموشی نظریه ورل هرست و تداوم یادآوری نظریه بدبینانه و شکست خورده مالتوس درباره جمعیت است. در این راستا هدف این پژوهش این است که با نگاهی دوباره به نظریه مالتوس و اثراتی که او و همفکرانش در دورههای بعد به جمعیت نسبت دادند و همچنین با بازخوانی نظریه ورل هرست، به مسئله جمعیت با نگرش نهادی محدود بپردازد.آنچه که در این صورت اهمیت مییابد، بررسی تأثیر نهادهای جامعه؛همانند حاکمیت قانون و آزادی اقتصادی و همچنین اصلاح و بهبود آنها بر مسئله جمعیت است.در ادامه این پژوهش به رغم نظریات اخیر نئو مالتوسی بر اثرات مثبت جمعیت بر رشد اقتصادی، دیدگاهی که در سالهای اخیر به شدت در حال ترویج است، تأکید میکند.روش تحقیق در این پژوهش توصیفی بوده و نگارندگان پیشنهاد میکنند که در برنامه ریزیهای اقتصادی نباید به علت اثرات منفی احتمالی کوتاه مدت جمعیت از آثار مثبت بلند مدت آن در اقتصاد چشم پوشی کرد.
خلاصه ماشینی:
"قبلا پرسیدیم که چرا با وجود افزایش سریع جمعیت بخصوص از زمان مالتوس به بعد اکنون در جهانی با درآمد سرانهای بالاتر و محیط زندگی با کیفیت بالاتر زندگی میکنیم؟یا چرا در کشورهایی نظیر ژاپن و آلمان که از نظر مساحت و منابع، بسیار فقیرتر از کشورهایی نظیر ما هستند، حتی با داشتن جمعیتی نزدیک به دو برابر کشور، ما هم از نظر درآمدی و کشفیت محیط زیست در رتبههای بسیار بالاتری از ما برخوردارند؟ همچنین چرا وضعیت کارگران که باید از دیدگاه مالتوسی در حداقل سطح معیشتی باشند و قانون دستمزد آهنین بر آنها حکم کند، بسیار بهتر از گذشته باشد؟جواب به این پرسشها شاید ساده باشد، که این طور هم هست؛اما در بحثهای جمعیتی این پاسخ مهم و ساده اغلب نادیده انگاشته میشود!!آیا نه این است که آنچه در این دوران و در هر دورهای سبب بهبود اقتصادی وضعیت انسانی میشود، چیزی جز رشد تکنولوژی و اصلاح و بهبود نهادهای اجتماعی نیست؟باید گفت که مالتوس تنها اولین نتیجه انقلاب صنعتی را دیده بود، علم و تکنولوژی بعد از او و به ویژه در قرن بیستم پیشرفتی فراتر از تصور مالتوسی داشت.
(اما سیاستگذاران در این حال مجبورند که از برنامههای خروج، کاهش نیروی کار و مسائلی از این دست برای حل مشکلات فوق استفاده کنند و در نهایت چنان وضعیتی بر اجتماع حاکم است که سبب میشود انسان به عنوان مشکل و نیروی انسانی به عنوان یک تهدید کننده دیده شود و رشد جمعیت نیز به مثابه رشد مشکلات تلقی گردد."