چکیده:
یکی از نظریات مهم ویتگنشتاین متأخر، نفی زبان خصوصی است؛ زبانی که معنای واژگاناش را تنها کاربر آن زبان میداند. ویتگنشتاین در استدلال خاطرهنویس برای اثبات امتناع زبان خصوصی میگوید که محال است شخص بتواند احساس خودش را با نشانهای مثل «S» نامگذاری کند و آن را در دفتر خاطراتش یادداشت کند و بعد از آن بخواهد تکرار آن احساس را نیز در آن دفتر یادداشت کند. از این استدلال تفسیرهای متفاوتی شدهاست. برخی آن را استدلالی علیه اعتبار حافظه دانستند و برخی آن را تأکیدی بر ضرورت وجود قواعدی برای کاربرد واژگان در یک زبان بهشمار آوردند. تشکیک در اعتبار حافظه گاهی به توان حافظه بر نگهداری احساس آغازین و گاهی به توان حافظه بر یادآوری درست کاربردهای یک نشانه در گذشته مربوط میشود. مفسران بیشتر شق نخست را برگرفتند و به هر حال امکان احراز درستی عملکرد حافظه را در زبان خصوصی به این دلیل منتفی دانستند که معیاری عینی برای بازسنجی کاربردهای یک نشانه وجود ندارد. در این مقاله برخی تفاسیر از استدلال خاطرهنویس بررسی شدهاست.
خلاصه ماشینی:
"ساختار منطقی تفسیر گارور از استدلال را میتوان اینگونه تقریر کرد: اگر هیچ معیاری مستقل از تلقی کاربر از این که نشانه «S» را به درستی به کار میبرد، وجود نداشته باشد که درستی ایـن کـاربرد را ثابـت کند، پس آن کاربر نمیتواند بداند که آن را اینگونه به کار میبرد (عدم معیار ممکن مستلزم عـدم شـناخت استدلال خاطره نویس ویتگنشتاین در نفی زبان خصوصی 53 (Argument of Wittgenstein's Diarist in Rejecting Private Language) ممکن است ).
( ٢٨-٢٥ ,١٩٧٠ ,Smerud) کتاب دیگری که متضمن تحلیلی از تفاسیر مختلـف از اسـتدلال زبـان خصوصـی اسـت پژوهشـهای فلسفی ویتگنشتاین نوشته عارف احمد است که در آن نویسنده پس از نقل بند ٢٥٨ به نقد و بررسی سـه تفسیر متفاوت از آن میپردازد که عبارتند از: الف ) اثبات گرایی ٥: اگر نوعی احساس را «S» بنامید باید مؤیدی را بـرای تکـرار آن مشـخص کنیـد و کاربر زبان خصوصی نمیتواند این کار را بکند.
٢. چرا یک تعریف اشاری کارآمد باید موجب شود پیوند را به درستی به خاطر بیاورید؟ استدلال خاطره نویس ویتگنشتاین در نفی زبان خصوصی 55 (Argument of Wittgenstein's Diarist in Rejecting Private Language) پاسخ الف : اگر کسی «S» را به شیوه ای کاملا متفاوت به کارببرد در آن صورت پیوندی میـان نشـانه و احساس برقرار نشده است .
تا اینجا چیزی نیست کـه چنـین آزمـونی بـرای آن وجـود داشـته باشـد کـاری انجـام نشده است که مشخص کند درستی چیست یا چه باید باشد (همان ) استدلال خاطره نویس ویتگنشتاین در نفی زبان خصوصی 61 (Argument of Wittgenstein's Diarist in Rejecting Private Language) وی در مورد آنچه درخصوص کاربرد آینده نشانه «S» نـامعین اسـت مـیگویـد: «نقـش کلـی نشـانه مشخص نشده است : تا اینجا هیچ مقامی نیست که آن نشانه در آن قرار داشته باشد."