چکیده:
مطالعات پیشین نشان دادهاند برنامۀ جامع گرمکردن فیفا +11 به میزان قابل توجهی آسیبهای ورزشی بازیکنان فوتبال را کاهش میدهد، اما اطلاعات محدودی در مورد تأثیر این برنامه بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال وجود دارد؛ بنابراین هدف این پژوهش کنترلشدۀ تصادفی خوشهای،بررسی اثر برنامۀ +11 بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال نوجوانان پسر 14 تا 16 سال است. 66 بازیکن نوجوان (34 نفر گروه تمرین، 32 نفر گروه کنترل) 14 تا 16 ساله، بدون آسیب اندام تحتانی از چهار باشگاه در این مطالعه شرکت کردند. تیمها بهصورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین بهمدت 30 هفته برنامۀ جامع گرمکردن فیفا +11 شامل: تمرینات پلیومتریک، قدرتی، ثبات مرکزی، تعادلی و دویدنی را انجام دادند. این تمرینات در هر هفته دستکم دو بار بهعنوان گرمکردن پیش از تمرین اجرا شدند. گروه کنترل تمرینات معمول خود را انجام دادند. تعادل پویای بازیکنان بهوسیلۀ آزمون تعادل ستاره اندازهگیری شد. بازیکنان هر دو گروه یک هفته پیش از شروع فصل و یک هفته پس از پایان فصل مسابقات (به فاصلۀ 30 هفته) آزموده شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازههای تکراری 2 × 2 برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. متغیر بین گروهی، گروه (دو سطح کنترل، تمرین) و متغیر درونگروهی، زمان (دو سطح پیشآزمون، پسآزمون) در نظر گرفته شد. از آزمونهای تی وابسته و مستقل نیز برای بررسی اختلاف درونگروهی و بینگروهی استفادهشد. افزایش معناداری در میزان دستیابی در جهتهای قدامی، قدامیداخلی، داخلی، خلفیداخلی و خارجی آزمون ستاره در بازیکنان گروه تمرین در پسآزمون در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0 >P). این مطالعه نشان داد برنامۀ تمرینی جامع گرمکردن +11 میتواند موجب افزایش توانایی تعادل پویای بازیکنان نوجوان فوتبال شود.
خلاصه ماشینی:
"همچنین دانشجو و همکاران (٢٠١٢)، اخیرا در بررسی اثر برنامۀ +١١ بر قدرت ایزوکینتیک عضلات اطراف زانو و ران بازیکنان مرد جوان فوتبال گزارش کرده اند که قدرت ایزوکینتیک این عضلات در حالت درون گرا و برون گرا در سرعت های زاویه ای مختلف برای هر دو پای غالب و غیرغالب نمونه ها بهبود پیدا کرده است (١١)؛ بنابراین می توان یکی از دلایل اثربخشی تمرینات +١١ را در پیشگیری از آسیب ها افزایش قدرت عضلات بازیکنان پس از استفاده از این برنامه ذکر کرد.
همچنین ، نتایج مطالعۀ سامسون (٢٠٠٥) در بررسی اثر پنج هفته تمرینات ثبات مرکزی بر توانایی تعادل پویای بازیکنان تنیس نشان داد پس از اجرای این تمرینات نتایج گروه تجربی در هشت جهت آزمون ستاره نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشته است (٢٢).
از سوی دیگر، نوریس و همکاران (٢٠١١) نشان داده اند در اجرای آزمون ستاره ، فعالیت عضلۀ سرینی میانی در جهات قدامی و داخلی بیشتر از دیگر جهات این آزمون است (٢٨)؛ بنابراین یکی از علل بهبود مشاهده شده در امتیاز آزمون ستاره را در بازیکنان گروه مداخله در جهات قدامی، قدامیداخلی، داخلی و خلفیداخلی می توان افزایش قدرت عضلات سرینی میانی دانست .
نتایج این پژوهش نشان داد امتیاز آزمون ستاره در بازیکنان گروه مداخله که تمرینات +١١ را اجرا کرده اند، در مقایسه با بازیکنان گروه کنترل در جهت های قدامی، قدامی داخلی، داخلی و خلفی داخلی به طور معناداری افزایش یافته است ؛ بنابراین می توان بیان کرد به کارگیری برنامۀ گرم کردن +١١ فیفا روشی مؤثر برای بهبود تعادل پویاست و مربیان ، بازیکنان و کادر پزشکی باشگاه ها می توانند علاوه بر پیشگیری از آسیب با این هدف نیز از تمرینات +١١ استفاده نمایند."