چکیده:
فرضیه همگرایی، از جمله نتایج حاصل از مدلهای رشد نئوکلاسیکها میباشد. بنا به تعریف، مفهوم همگرایی عبارت است از رشد سریعتر مناطق (یا اقتصادهای) با درآمد سرانه کمتر، نسبت به مناطق (یا اقتصادهای) با درآمد سرانه بیشتر. این مقاله، به بررسی همگرایی باشگاهی بین استانهای ایران طی سالهای 88-1379 میپردازد. برای این منظور، بعد از دستهبندی استانها با استفاده از روشهای مقطعی، برای بررسی فرضیه همگرایی در بین گروهها از روشهای ریشه واحد پانلی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد، میتوان استانها را به دو گروه استانهای با درآمد پایین (تعداد 18 استان) و استانهای با درآمد بالا (تعداد 12 استان) طبقهبندی نمود. با توجه به نتایج بهدست آمده با استفاده از آزمون های ریشه واحد پانلی در بررسی همگرایی برای گروه درآمدی پایین و بالا، وجود همگرایی مطلق (یا میل به یک استاندارد خاص) تأیید میشود. در نتیجه همگرایی باشگاهی بین استانهای ایران تأیید میشود.
The convergence hypothesis is a result of the neoclassical growth model. By definition، the concept of convergence is the faster growth of regions (economies) with lower per capita income compared to the regions (economies) with higher per capita income. This paper deals with convergence clubs among provinces of Iran during 2000-2009. For this purpose، the Panel unit root tests have been used to examine the convergence hypothesis after classifying the provinces with cross-sectional methods. The research results show that Iran’s provinces can be classified into two groups of provinces: (1) ones with low per capita income (18 provinces) and (2) ones with high per capita income (12 provinces). According to the panel unit root tests، the existence of absolute convergence (tendency to a certain standard) between two mentioned groups is confirmed. So، the convergence clubs hypothesis is verified among the Iran’s provinces.
خلاصه ماشینی:
"برای ین منظور ایوانز و کاراس Evans) (١٩٩٦ Karras & مجموعه ای متشکل از n اقتصاد با فرض سطح تکنولوژی یکسان را در نظر می - گیرند، مطابق تعریف ، چنانچه اختلاف درآمد سرانه اقتصادها از مسیر رشد تعادلی بلندمدت، با گذشت زمان در حال کاهش باشد، در این صورت فرضیه همگرایی ین اقتصادها مورد قبول واقع خواهد شد و مقادیر درآمد سرانه اولیه این اقتصادها (زمان شروع سری )، بر سطوح درآمدی آنها در بلندمدت اثری نخواهد داشت ؛ چرا که نهایتا تمام اقتصادها به یک استاندارد واحدی متمایل می شوند.
در این مرحله برای انجام آزمون های همگرایی از روش داده های پانلی استفاده شده که بررسی فرضیه همگرایی شرطی و مطلق برای هر یک از گروه های درآمدی استانها مطابق آنچه که توسط ایوانس و کاراس(١٩٩٦ Karras &Evans ) توضیح داده شده است ، براساس عدم وجود ریشه واحد برای سری (yt−y nt ) برای N استان می باشد.
09 PP-Fisher Chi-square منبع : یافته های تحقیق نتایج بررسی همگرایی مطلق برای گروه درآمدی بالا به سمت میانگین درآمد این گروه از استانها، با استفاده از آزمون های ریشه واحد پانل نشان می دهد که در تمامی آزمون ها- بجز یک آزمون- فرضیه صفر رد می شود و در نتیجه ، درآمد واقعی سرانه استان های این گروه به سمت میانگین درآمد سرانه این گروه از استانها همگرا و فرضیه همگرایی مطلق برای گروه درآمدی بالا برقرار می باشد."