چکیده:
بعد از سقوط نظام ارزی ثابت برتون وودز، نرخهای ارز اسمی و واقعی به طور گستردهای نوسان داشتهاند. یافتههای تجربی حاکی از اثر معنیدار نااطمینانی نرخ ارز واقعی بر متغیرهای کلان از قبیل تولید، تجارت و سرمایهگذاری است. مطالعه حاضر اثر نااطمینانی نرخ ارز واقعی بر بهرهوری کل عوامل تولید در بخش کشاورزی ایران را در دوره 86-1353 مورد بررسی قرار داده است. نااطمینانی نرخ ارز واقعی با استفاده از واریانس شرطی الگوی واریانس ناهمسانی شرطی اتورگرسیو تعمیم یافته نمایی (EGARCH) استخراج گردید. برآرود مدل با استفاده از رهیافت خودتوضیح با وقفههای گسترده (ARDL) نشان داد که نااطمینانی نرخ ارز واقعی در کوتاهمدت و بلندمدت، اثر منفی و معنیدار بر بهرهوری کل عوامل تولید در بخش کشاورزی ایران دارد. با توجه به نتایج پژوهش، به منظور کاهش نااطمینانی نرخ ارز واقعی، پیشنهاد میگردد از سوی سیاستگذاران، سیاستهای مناسب برای کاهش اختلاف بین نرخ اسمی و واقعی ارز به کار گرفته شود.
Since the breakdown of the Bretton Woods system of fixed exchange rates, both real and nominal exchange rates have fluctuated widely. Empirical findings indicate significant impact of exchange rate uncertainty on macroeconomic variables such as output, trade, and investment. This article investigates the impact of the real exchange rate uncertainty on total factor productivity (TFP) in agriculture sector of Iran during the period of 1974-2007. The uncertainty of real exchange rate is defined as the conditional variances obtained from Exponential Generalized Auto-Regressive Conditional Heteroscedasticity (EGARCH) model. The econometric estimation using Auto-Regressive Distributed Lag (ARDL) approach shows that the real exchange rate uncertainty has a significant and negative effect on TFP in Iran's agriculture sector in long- and short term. According to the results, in order to reduce the real exchange rate uncertainty, it is recommended that the appropriate policies should be made by policymakers to lessen the difference between nominal and real exchange rates.
خلاصه ماشینی:
"سرانجام الگوی تجربی برای برآرود به شکل زیر تصریح شد: LTFP = α0 + α1LVA + α2LE + α3LM + α4LIIT + α5LRERUN (7) در این معادله ، TFP بهرهوری کل عوامل تولید، VA ارزش افزوده بخش کشاورزی (به قیمت ثابت ١٣٧٦)، E انرژی مورد استفاده در بخش کشاورزی (معادل میلیون بشکه نفت خام)، M ضریب مکانیزاسیون بخش کشاورزی، IIT شاخص ادغام تجارت بین الملل و RERUN شاخص نااطمینانی نرخ ارز واقعی را نشان میدهند و الگو از نوع خطی- لگاریتمی است .
00) مأخذ: یافته های پژوهش در این مرحله ، به دلیل ماهیت سری زمانی دادههای مورد استفاده، ابتدا ویژگی ایستایی دادهها بررسی شده، آزمون دیکی- فولر تعمیم یافته در حالت های با عرض از مبدأ و روند و بدون روند مورد استفاده قرار گرفته و نتایج این آزمون در جدول شماره (٤) گزارش شده است و بر این اساس ، به استثنای متغیرهای بهرهوری کل عوامل تولید و شاخص نااطمینانی نرخ ارز واقعی که در سطح ایستا هستند، بقیه متغیرها در سطح ناایستا بوده و با تفاضل گیری مرتبه اول ایستا شدهاند.
طبق نتایج ارائه شده، متغیرهای ارزش افزوده بخش ، میزان مصرف انرژی، ضریب مکانیزاسیون و شاخص ادغام تجارت بین الملل دارای اثر مثبت بر بهرهوری عوامل تولید در بلندمدت هستند.
یافته های حاصل از این پژوهش با استفاده از الگوهای اقتصادسنجی سری زمانی نشان داد که اثر متغیرهای ارزش افزوده بخش ، میزان مصرف انرژی، مکانیزاسیون و شاخص ادغام تجارت بین الملل بر بهرهوری کل عوامل تولید در بخش کشاورزی ایران مثبت است ."