چکیده:
حقوق بشر تبدیل به گفتمانی شده است که در جامعه جهانی رعایت آن میتواند بهعنوان عاملی مهم در مقبولیت عمومی یک کشور تلقی شود. حقوق بشر تا بدانجا اهمیت یافته است که تمامی ساز وکارهای بینالمللی نیز باید مطابق آن باشند. تحریمهایی که به وسیله شورای امنیت و حتی یکجانبه وضع میشوند نیز در دایره حقوق بشر میباشند. جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهایی است که مورد تحریم های بین المللی و یکجانبه از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا قرار گرفته است. تحریم های یک جانبه آمریکا بر ایران بسیار گسترده و مؤثر بوده است. حال پرسشی که به ذهن متبادر میشود این است که چگونه تحریم های یکجانبه آمریکا موجبات نقض حقوق بشری شهروندان ایرانی را در پی داشته و این تحریم ها چه حق های بشری و بنیادینی را نقض مینمایند؟ فرض ما بر این است که تحریم های یکجانبه ایالات متحده از جوانب مختلف موجب نقض حق های بشری مختلف شهروندان ایرانی میشود.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین میتوان چنین گفت که تحریم های یکجانبه ایالات متحده آمریکا موانعی را برای دسترسی ایران به حق توسعه ایجاد گرده است و از این حیث نیز مرکتب نقض یکی از انحاء حقوق بشر ایران شده است .
5319110 ایران زده و با این کار از یک سو حق کشورمان مبنی بر آزادی بیان و رساندن پیام دوستی به کشورها و ملت های مختلف را نقض کرده و از سویی نیز دست به نقض حقوق شهروندان ایرانی در جهت دسترسی به اطلاعات مورد نیاز خود از طریق شبکه های ماهوارهای به عنوان یکی از منابع اصلی کسب اطلاعات زده است .
بنابراین قطع شبکه های ماهوارهای متعلق به جمهوری اسلامی ایران و یا هر کشور دیگری نقض حق بر دسترسی به اطلاعات و آزادی بیان محسوب میشود و این موضوع نیز ماهیت سیاست ها و راهبردهای آمریکا در جهت رسیدن به اهداف سیاسی و فرهنگی خود را با استفاده از هر وسیله ای، ولو نقض فاحش حقوق یک ملت بر مبنای گفتمان خود آنها به بهانه های واهی، نشان میدهد.
حال با ذکر این نکته که حق بر مالکیت یکی از حقوقی است که در اسناد حقوق بشری به رسمیت شناخته شده است به بررسی این موضوع پرداخته میشود که دولت آمریکا با مصادره کردن اموال و مسدود نموده حسابهای بانکی برخی از اشخاص که یا آنها را چهرههای تأثیرگذار بر سیاست های هسته ای ایران و یا به ادعای این دولت مبنی بر نقض حقوق بشر، مرتکب نقض حقوق بشر میگردد."