چکیده:
تحقیقات پیشین نشان داده اند که تمرین عضلات دمی می تواند عملکرد استقامتی ورزشکاران را در محدوده ای از ورزش ها بهبود بخشد. با این وجود تحقیقات معدودی به بررسی تاثیر تمرینات تنفسی بر شناگران پرداخته است. به علت ویژگی های خاص سیستم تنفس در شناگران، این تحقیق به بررسی تاثیر تمرین عضلات دمی بر عملکرد سرعتی در شناگران پرداخته است. در تحقیقات گذشته مشاهده شده است که تمرین عضلات دمی می تواند عملکرد استقامتی ورزشکاران را در محدوده ای از ورزش ها بهبود بخشد. با این وجود تحقیقات معدودی به بررسی تاثیر تمرینات تنفسی بر عملکرد ورزشی شناگران پرداخته است. به علت ویژگی های خاص سیستم تنفس در شناگران، این تحقیق به بررسی تاثیر تمرین عضلات دمی بر عملکرد سرعتی در شناگران پرداخته است. در این پژوهش 16 نفر از اعضای تیم شنای دختران استان کرمانشاه به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به شکل تصادفی به دو گروه 8 نفری شبه تمرین (با میانگین سن 98/1±75/10 سال، قد 7/14±68/140 سانتیمتر، وزن 61/10±17/32 کیلوگرم) و تجربی (با میانگین سن 18/2±75/10 سال، قد 62/13±68/143سانتیمتر ، وزن 01/9±6/36 کیلوگرم) تقسیم شده و به مدت 6 هفته (3 جلسه در هفته، 30 تنفس در هر جلسه) به تمرین پرداختند. شدت تمرین در گروه تجربی معادل عدد 5 (شدید) و در گروه شبه تمرین معادل با عدد 1 (خیلی سبک) در مقیاس بورگ اصلاح شده بود. .قبل و پس از پروتکل تمرینی از شناگران تست های 25، 50 و 100 متر کرال سینه گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t و نرم افزار spss (سطح معنی داری 05/0P<) استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که پس از اعمال تمرین عضلات دمی، عملکرد شناگران گروه تجربی در مسافت 25 متر به صورت معنی داری بهبود پیدا کرده بود (05/0P<) ولی در 50 و 100 متر، تغییر معنادار نبوده است. نتایج این پژوهش نشان داد که ممکن است سازگاری های فیزیولوژیکی ای که پس از تمرینات IMT در عضلات تنفسی اتفاق می افتد، بتواند بهبود معنادار عملکرد گروه تجربی در شنای 25 متر را توضیح دهد، اما در رکورد شنای 50 و 100 متر تغییر معناداری مشاهده نشد. شاید بتوان گفت که سازگاری های ایجاد شده نتوانسته مسافت های بیشتر از 25 متر را تحت تاثیر قرار دهد. مکانیزم های اثر گذار بر نتایج به دست آمده، هنوز به روشنی شناخته نشده اند.
Previous research has shown that inspiratory muscle training can improve endurance performance of athletes in a range of sports. However، few studies have tried to investigate the effect of respiratory training on swimmers. Due to the specific
characteristics of the respiratory system in swimmers، this study examined the effect of
inspiratory muscle training on speed performance of swimmers. 16 female members of
the swimming team of Kermanshah province voluntarily participated in this study and
randomly divided into sham training group (mean age 10.75±1.98 yr، height
140.68±14.7 cm، weight 32.17±10.61 kg) and experimental group (mean age
10.75±2.18 yr، height 143.68±13.62 cm، weight 36.6±9.01 kg) and trained for 6 weeks
(3 sessions per week، 30 breaths per session). Training intensity in the experimental
group was equal to 5(severe) and in the sham group was equal to 1(very slight) in
modified Borg scale. Before and after the training protocol، 25، 50 and 100m front crawl swimming tests were performed. T test was used to analyze data by SPSS software (P<0.05). The findings showed that after inspiratory muscle training، performance of experimental group improved significantly in the 25m swimming test (P<0.05) while changes were not significant in 50 and 100m tests. This study demonstrated that physiological adaptations that occur after IMT training in respiratory muscles can explain the significant improvement in 25m swimming test in the experimental group. But 50 and 100m swimming tests did not show any significant changes. It may be noted that adaptations involved could not influence more than 25m. The mechanisms influencing these results are not yet known clearly.