چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سبک رهبری تحول آفرین و یادگیری سازمانی بر کاهش سکوت سازمانی، در شعب بانک سپه استان تهران در سال ١٣٩٣ انجام گرفت . پژوهش حاضر از نظر هدف ، کاربردی است . بدین سبب که برای اثبات فرضیه های تحقیق ، از نظرسنجی با افراد درگیر مسئله (کارکنان بانک مورد نظر) استفاده شده است ، روش تحقیق ، توصیفی - همبستگی است . با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای، تعداد ٢٥١ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوری داده ها، با استفاده از پرسشنامه استاندارد سبک رهبری باس وآوولیو (٢٠٠٠) سازمان یادگیرنده واتکینس و مارسیک (١٩٩٦) و پرسشنامه سکوت سازمانی واکولا و بورادس (٢٠٠٥) انجام گرفت . در این پژوهش برای پاسخ به فرضیه های تحقیق از تکنیک های تحلیل عاملی تاییدی ١ و مدل سازی معادلات ساختاری ٢ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای سبک رهبری تحول آفرین و یادگیری سازمانی هر دو در کاهش سکوت سازمانی موثر بوده اند و در مجموع توانسته اند ٧٣.٥% از تغییرات سکوت سازمانی را توضیح دهند. همچنین ، با توجه به ضرایب مسیر بدست آمده ، میتوان گفت که سهم یادگیریسازمانی در کاهش سکوت سازمانی، بیشتر از رهبری تحول آفرین بوده است . بعلاوه ، نتایج پژوهش نشان داد که از میان شاخص های مربوط به دو متغیر اصلی، به ترتیب یادگیری در سطح سازمانی، ملاحظات فردی، یادگیری تیمی، ترغیب ذهنی، یادگیری فردی، انگیزش الهام بخش و نفوذ آرمانی بیشترین تاثیر را بر کاهش سکوت سازمانی دارند.
خلاصه ماشینی:
"بعلاوه ، نتایج پژوهش نشان داد که از میان شاخص های مربوط به دو متغیر اصلی، به ترتیب یادگیری در سطح سازمانی، ملاحظات فردی، یادگیری تیمی، ترغیب ذهنی، یادگیری فردی، انگیزش الهام بخش و نفوذ آرمانی بیشترین تاثیر را بر کاهش سکوت سازمانی دارند.
در این پژوهش سعی بر آن است تا تاثیر سبک رهبری تحول آفرین به عنوان یک متغیر مدیریتی و نیز یادگیری سازمانی به عنوان متغیری سازمانی، در کاهش سکوت سازمانی مورد بررسی قرار گیرد.
د ٣ : ساه ها ه اعاد گه ها جول ()متغیرهای پنهان زیپژوش وبمتغیرهای آشکار وویتعداد گویه ها (سوالات ) رهبری تحول آفرین نفوذآرمانی ترغیب ذهنی ملاحظات فردی انگیزش الهام بخش 8 4 4 4 یادگیریسازمانی سطح فردی سطح تیمی سطح سازمانی 13 6 24 سکوت سازمانی سکوت مطیع سکوت تدافعی سکوت نوع دوستانه 3 9 10 مدل مفهومی یا چارچوب نظری پژوهش : طرح زیر، مدل مفهومی پژوهش حاضر را در قالب یک الگوی ترسیمی، مشتمل بر سه متغیراصلی، به تصویر کشیده است ؛ و نحوه روابط میان این متغیرها را پیشنهاد میدهد.
از میان ابعاد سبک رهبری تحول آفرین ، به ترتیب ملاحظات فردی، ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش و نفوذآرمانی بیشترین تاثیر را بر کاهش سکوت سازمان داشته اند و فرضیه های آن ها تایید شد.
با توجه به بررسی متغیرهای پژوهش و نتایج حاصل از آن ، مشخص شد که رهبران تحول آفرین با شناسایی توانمندیها و قابلیت های افراد و استفاده از آن ها در امور اجرایی و تصمیم گیری و نیز دادن استقلال به کارکنان در انجام وظایف میتوانند شاهد کاهش پدیده سکوت سازمانی در سازمان ها و موسسات خود باشند."