چکیده:
هدف این تحقیق تعیین اثربخشی زوجدرمانی سیستمی- سازهگرا بر پردازش بین فردی و نزدیکی رابطه در زوجهای آشفته بود. روش نمونه گیری هدفمند- داوطلب بود و از میان زوجهای آشفته مراجعهکننده به مراکز مشاوره خصوصی (روان آسا، رایان، پیشگام، نیسی و جوادالائمه) و دولتی (نیروی انتظامی) شهر اهواز با استفاده از ملاکهای ورود و خروج و نقطه برش 101 در پرسشنامه سازگاری زوجی اسپانیر، چهار زوج انتخاب شدند. روش این تحقیق طرح خط پایه چندگانه ناهمزمان بود و زوج ها طی مراحل خط پایه، درمان و پیگیری پرسشنامههای پردازش بین فردی و نزدیکی رابطه را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از روشهای تحلیل دیداری (رسم نمودار)، شاخص تغییر پایا، فرمول درصد بهبودی (درصد افزایش) و مقایسه هنجاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که این درمان باعث افزایش پردازش بین فردی (86/35%) و نزدیکی رابطه (85/34%) در مراحل درمان و پیگیریها شده است. در نتیجه درمان سیستمی- سازهگرا میتواند موجب افزایش پردازش بین فردی و نزدیکی رابطه در زوجها شود.
The aim of this research was to determined effectiveness of systemic-constructivist couple therapy on interpersonal processing and relationship closeness in distressed couples. The method of sampling was purposive-volunteer and among couples who referring to private (Ravan Asa, Rayan, Pishgam, Neysi and Javadolaeme) and governmental (the police force consultation center) clinics in Ahwaz, 4 couples were selected according to include and exclude criteria, and cut of point in the Spanier dyadic adjustment questionnaire. The method of research was non concurrent multiple baseline design and couples complicatedInterpersonal Processing Scale and Relationship Closeness Questionnaire in baseline, treatment and follow-up stages. The data analyzed with visual analysis, reliable change index, percent improvement formula, and normative comparison. The result showed that this type of couple therapy can increase interpersonal processing (35.86%) and relationship closeness (34.85%) in the treatment, and also following stages. Then the systemic-constructivist couple therapy can affect the interpersonal processing and relationship closeness in distressed couples.
خلاصه ماشینی:
"پـردازش بـین فـردی به عنوان یک متغیر جدید و مهم در حوزه زناشویی، صرف آگاهی فـراوان دربـاره ی خـود یـا همسـر 1 - Harrison 2 - Kruger 3 - Berscheid 4 - Dalton 5 - Collins & Feeney 6 - Schneider & Schneider 7 - Reid, Laderoute, Doell, & Nguyen 8 - Lakey & Orehek 9 - interpersonal processing 10 - reflexive thinking نیست ، بلکه شناخت کافی از این موضوع است که هر دو نفر بر هم اثر میگذارند و تعامل هـای آنهـا موجب ایجاد پویشی میشود که تا حدودی دارای "حیات مخصوص به خود" است .
در جلسات درمان تعدادی فنون درمـانی مـورد اسـتفاده قـرار میگیرد که هرکدام در جهت افزایش بینش طرفین نسبت به خود، یکدیگر و رابطه ، و به طور کلـی تسریع پردازش بین فردی عمل میکنند؛ به این طریق که پردازش همسر از موقعیـت هـا را آرام تـر میکنند، با تمایلات خودمحورانه برای در نظر گرفتن رابطه فقـط برحسـب منـافع شخصـی مقابلـه میکنند و از زوج ها میخواهند تا دیدگاه همسر خود را نیز در نظر بگیرند و درک کنند که رفتارهـا و واکنش های آنها چگونه تحت تأثیر پویش هـای رابطـه قـرار مـیگیـرد (احمـد، ٢٠١٢).
٣- عمومیت تغییر٢ به این اشاره دارد که در سایر حوزه های زندگی چقدر تغییر اتفاق افتاده است ؟ 1 - universality of change 2 - generality of change الف : متغیر پردازش بین فردی به دلیل تاکید زوج درمانی سیستمی- سازه گرا بر کسب آگاهی بیش تر از خود، شریک و رابطه با استفاده از فنونی مانند گوش سپاری برای درک و سایر فنون هـا انتظـار مـیرفـت روابـط اجتمـاعی زوج های حاضر در درمان نیز تحت تأثیر این روند قرار گیرد."