چکیده:
مقاله حاضر برگرفته از پژوهشی است با عنوان بررسی رابطه بین آموزش بزرگسالان و مهارت های زندگی دانش آموزان مقطع دبیرستان و پیش دانشگاهی شهر ایذه ، و هدف کلی آن تعیین رابطه آموزش بزرگسالان (پدران و مادران ) و مهارت های زندگی فرزندان آنها و اهداف جزئی آن تعیین رابطه آموزش بزرگسالان (والدین ) با مهارت های پیشگیری از آسیب های اجتماعی ، ارتباط بین فردی و ارتباط اجتماعی ، مهارت حل مسئله ، خودآگاهی و تصمیم گیری فرزندان آنها بوده است . پژوهشگران به منظور دستیابی به اهداف خود، جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان و پیش دانشگاهی شهر ایذه ، شامل ٨٧٠٠ نفر انتخاب نمودند. نمونه آماری طبق جدول کرجسی و مورگان ٣٥٨ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شد. برای تهیه ابزار اندازه گیری از پرسشنامه محقق ساخته مهارتهای زندگی که قبلا توسط حسن زاده (١٣٨٨) هنجاریابی شده بود، استفاده نمود. و در فرم پرسشنامه از دانش آموزان خواسته شد تا سطح آموزش پدران و مادران خود را با انتخاب گزینه های صحیح مشخص نمایند. برای اجرای اصلی ٣٩٣ پرسشنامه با احتمال ١٠% عدم برگشت توزیع و در نهایت ٣٧١ پرسشنامه جمع آوری شد. داده های جمع آوری شده از طریق آمار توصیفی شامل (جداول توزیع فراوانی ، فراوانی درصدی ، میانگین ، انحراف معیار، ضریب کجی و کشیدگی ) و آمار استنباطی شامل (آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون خی دو) از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج بدست آمده نشان داد که با اطمینان ٩٩% بین آموزش بزرگسالان (والدین ) و بهبود مهارت های زندگی دانش آموزان رابطه وجود ندارد. همچنین با اطمینان ٩٩% بین آموزش بزرگسالان (والدین ) و بهبود مهارت های پیشگیری از آسیب های اجتماعی ، ارتباط بین فردی و اجتماعی ، حل مسئله ، خودآگاهی و تصمیم گیری دانش آموزان رابطه وجود ندارد.
خلاصه ماشینی:
"یافته های پژوهش سوال اصلی اول : آیا بین آموزش بزرگسالان پدر دانش آموزان و بهبود مهارت های زندگی آنان رابطه وجود دارد؟ برای پاسخ به این سوال از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن به شرح جدول شماره ١ استفاده شد؛ جدول ١.
سوال اصلی دوم : آیا بین آموزش بزرگسالان مادر دانش آموزان و بهبود مهارت های زندگی آنان رابطه وجود دارد؟ برای پاسخ به این سوال از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن به شرح جدول شماره ٢ استفاده شد؛ جدول ٢.
سوال فرعی دوم : آیا بین آموزش بزرگسالان (والدین ) و بهبود مهارت های ارتباط بین فردی – اجتماعی فرزندان رابطه وجود دارد ؟ برای پاسخ به این سوال از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن به شرح جدول شماره ٥ و٦ استفاده شد.
بحث و نتیجه گیری در پاسخ به سؤال اول یافته پژوهش حاضر نشان داد که بین آموزش بزرگسالان (پدر) و بهبود مهارت های زندگی فرزندان آنها رابطه وجود ندارد که این یافته با یافته پژوهش غریبی و قلی زاده (١٣٨٦)، کیانی فر (١٣٨٩)، جی اف دراک (٢٠٠٩) و نجات (١٣٨٥) مطابقت ندارد.
بنابر این با توجه به یافته های پژوهش حاضر و مقایسه آن با یافته های تحقیقات دیگران به مسئولان آموزش و پرورش و والدین دانش آموزان پیشنهادات کاربردی زیر ارائه می شود: چون بین آموزش بزرگسالان و مهارت های زندگی فرزندان شامل مهارت مدیریت حل مسئله و مهارت خودآگاهی و مهارت تصمیم گیری و مهارت ارتباط اجتماعی ـ فردی فرزندان و مهارت پیشگیری از آسیب های اجتماعی رابطه وجود نداشت ."