چکیده:
فرایند ارتباطات، در جریان اشاعة نوآوریهای آموزشی نقش به سزایی دارد. مجاری
ارتباطی، ممکن است ماهیت میان فردی یا رسانههای جمعی داشته باشند و از منابع محلی
یا فراملی نشأت بگیرند. پژوهش حاضر نشان میدهد که این مجاری ارتباطی متفاوت، در
فرایند «اشاعة نوآوریها» در نظام آموزشی، نقشهای متفاوتی بازی میکنند. رسانههای
جمعی، به سرعت به مخاطبان وسیع دست مییابند، اطلاعات خود را گسترش میدهند و
نگرشهای ضعیفتر را به تغییر درمیآورند. در فرایند اشاعة نوآوریهای آموزشی،
رسانههای ارتباط جمعی و مجاری ارتباطی فراملی در مرحلة آگاهی اهمیت نسبتا بیشتری
دارند، در حالی که مجاری میان فردی و محلی در مرحلة اقناع مؤثرترند. رسانههای جمعی
و مجاری ارتباطی فراملی برای پذیرندگان اولیه، در مقایسه با پذیرندگان متأخر، از
مجاری میان فردی و محلی اهمیت نسبتأ بیشتری دارند. در کشورهای در حال توسعه مانند
ایران، ترکیبی از ارتباطات رسانهای جمعی و میانفردی، مؤثرترین راه انتقال افکار
جدید به افراد و متقاعد ساختن آنها برای استفاده از نوآوریهای آموزشی است.
مراحل پذیرش نوآوری، شامل دانش، ترغیب، تصمیم وهمنوایی است. این پژوهش برای تعیین
رابطة میان "میزان بهرهمندی دبیران از مجاری ارتباطی" (جمعی و فردی) و "پذیرش
نوآوریهای آموزشی" انجام شده است. به این منظور، از پرسشنامهای 42پرسشی استفاده
شد و نتایج حاصل از390 پرسشنامة تکمیل شده توسط دبیران دبیرستانهای استان تهران
درسال تحصیلی 83-1382 نشان داد که:
1. بین میزان بهرهمندی دبیران ازمجاری ارتباط جمعی ودانش نوآوری رابطهای مستقیم
وجوددارد.
2. بین میزان بهرهمندی دبیران ازمجاری ارتباط فردی و رغبت آنها به تغییر، رابطه
معناداری وجود ندارد.
3. بین میزان بهرهمندی دبیران ازمجاری ارتباط جمعی و همنوایی با ایدههای جدید
آموزشی رابطه معکوس وجوددارد.
4. بین میزان بهرهمندی دبیران از ارتباط فردی وهمنوایی آنها با ایدههای جدید
آموزشی، رابطهای مستقیم وجود دارد.
5. بین میزان بهرهمندی دبیران از مجاری ارتباط جمعی و مشارکت آنان در اجرای
نوآوریهای آموزشی، رابطة معناداری وجودندارد.
خلاصه ماشینی:
"مرحلة تحریک: تحریک، زیر فرایندی از تصمیمگیری جمعی دربارة نوآوری است که در آن، فرد یا افرادی برای نوآوری ویژهای در نظام آموزشی احساس نیاز میکنند و این نیاز را به دیگران اعلام میکنند و تا این مرحله، از نظر اعضای نظام، نه نوآوری و نه نیاز به آن، اهمیتی ندارد.
وی در پژوهش خود به این نتیجه رسید که تناسب بسیار نزدیکی بین چهار مقولة شهر نشینی، سواد، استفاده از وسایل ارتباط جمعی، شرکت در فعالیتهای اقتصادی و سیاسی وجود دارد [رشید پور، 1348: 150] در جوامع سنتی، از وسائل ارتباط جمعی تنها میتوان برای ایجاد تغییراتی ناچیز و مختصر در طرز فکر و رفتار مردم استفاده کرد، اما در جوامعی که دایما در حال تغییر و تحول هستند، وضع متفاوت است.
برای حصول اطمینان از این نتیجه از آزمون آماری متناسب استفاده میشود جدول10 تعیین همبستگی بین میزان بهرهمندی ازمجاری ارتباط جمعی ومشارکت آنان آزمون متغبر مشارکت کانال ارتباط جمعی کندال تای بی مشارکت همبستگی 000/1 051/0 دودامنه 0 255/0 تعداد 392 392 ارتباط جمعی همبستگی 051/0- 000/1 دودامنه 255/0 0 تعداد 392 392 اسپیرمن رو مشارکت همبستگی 000/1 057/0- دودامنه 0 259/0 تعداد 392 392 ارتباط جمعی همبستگی 057/0- 000/1 دودامنه 259/0 0 تعداد 392 392 آزمون همبستگی دودامنه درسطح معنادار 05/0 H0:ρxy=0 0 H1:ρxy≠ نتایج جدول نشان میدهد که بین میزان بهرهمندی دبیران از مجاری ارتباط جمعی و مشارکت آنان در اجرای نوآوریهای آموزشی در سطح 05/0 رابطة معناداری وجود ندارد (05/0>255/0p=)."