چکیده:
مکانیزاسیون با غلبه بر محدودیتهای فنی و اقلیمی از یکسو و محدودیتهای زمانی از سوی دیگر، امکان افزایش تولید بخش کشاورزی را میسرکردهاست. از سوی دیگر چغندرقند بهعنوان یکی از محصولات صنعتی بخش کشاورزی است که نقش مهمی را در تأمین قند و شکر مورد نیاز داخل کشور ایفا میکند. در این مطالعه، باهدف بررسی آثار رفاهی سیاست مکانیزاسیون چغندرقند، توابع عرضه و تقاضای چغندرقند با استفاده از رهیافت معادله های به ظاهر نامرتبط و بهکارگیری دادههای پانل برآورد شده است. نتایج نشان داده است که درجه مکانیزاسیون در سالهای ۹۰-۱۳۷۰ افزایش یافته است. همچنین در اثر اجرای این سیاست، تولیدکنندگان تا دو برابر مصرفکنندگان رفاه کسب میکنند. بنابراین میتوان این سیاست را بهعنوان ابزاری در راستای حمایت از تولیدکنندگان بکار برد. بنابراین پیشنهاد میشود با توجه به اینکه گسترش مکانیزاسیون به سبب ارتباطات پسین و پیشین موجب رونق سایر بخش های اقتصادی میشود مورد دقت بیشتر سیاستگذاران گردد
خلاصه ماشینی:
"نسبت سهم بازار تولیدکنندگان بزرگ ، به طور معنیداری موجب تکنولوژیهایی میگردد که باعث استفاده بیشتر از کارگران قراردادی و مواد اولیه میشوند بررسی مطالعه های انجام شده در داخل و خارج کشور نشان می دهد که اگر چه آثار رفاهی تکنولوژی مورد توجه برخی مطالعه ها بوده است اما مکانیزاسیون به عنوان شکلی از سیاست کشاورزی و آثار رفاهی آن به ویژه برای محصول صنعتی چغندرقند مورد توجه قرار نگرفته است .
جدول ٢- سطح زیر کشت مکانیزه زراعت چغندرقند در استان های عمده چغندر خیز کشور در سال ١٣٩٠ ردیف نام استان سطح زیر کشت (هکتار) سطح کشت مکانیزه (هکتار) درصد سطح کشت مکانیزه 1 خراسان رضوی 22170 17977 81 2 آذربایجان غربی 38476 38476 100 3 فارس 14621 14621 100 4 کرمانشاه 9000 9000 100 5 اصفهان 3062 3062 100 6 لرستان 4200 420 100 7 همدان 4593 4593 100 8 اردبیل 1581 1580 100 9 خراسان جنوبی 1756 925 53 10 خراسان شمالی 2050 1750 85 11 سمنان 2182 2182 100 12 چهارمحال و بختیاری 963 963 100 13 قزوین 2906 2806 100 14 مرکزی 1050 1050 100 15 کردستان 386 386 100 16 آذربایجان شرقی 145 145 100 17 زنجان 94 94 100 کل 109 102 93 منبع : نظری و همکاران (١٣٩١) فصلنامـه علوم اقتصادی شماره ٣٠ ."