چکیده:
سرمایه اجتماعی مفهومی کلاسیک است که حسب اهمیت به ادبیات سیاسی و اجتماعی مدرن پا نهاده و به دلیل نقش محوری و عمیق مکنون در خود، بسیاری از محققین را به خود مشغول داشته است. سرمایه اجتماعی با یک حلقه واسطه ای با کلیت نظام اجتماعی در پیوندی وثیق قرار دارد. این حلقه واسطه ای چیزی جز کارکردهای مترتب بر سرمایه اجتماعی نیست. در واقع سرمایه اجتماعی بر تمامی خرده نظامهای اجتماعی تاثیر گذاشته و از آنها تاثیر می پذیرد. با این وجود، تاثیرات این مقوله بر خرده نظامهای مذکور حائز اهمیت تحقیقی بالاتری است. در این مقاله تلاش شده است تا مهمترین کارکردهای سیاسی سرمایه اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفته و سرانجام نیز، در راستای آسیب شناسی موضوع، کژکارکردی های محتمل بر این مفهوم نظری مورد واکاوی قرار گیرد. ، سرمایه اجتماعی مفهومی کلاسیک است که حسب اهمیت به ادبیات سیاسی و اجتماعی زمستان ١٣٩٢ مدرن پا نهاده و به دلیل نقش محوری و عمیق مکنون در خود، بسیاری از محققین را به خود مشغول داشته است . سرمایه اجتماعی با یک حلقه واسطه ای با کلیت نظام اجتماعی در پیوندی وثیق قرار دارد. این حلقه واسطه ای چیزی جز کارکردهای مترتب بر سرمایه اجتماعی نیست . در واقع سرمایه اجتماعی بر تمامی خرده نظامهای اجتماعی تاثیر گذاشته و از آنها تاثیر میپذیرد. با این وجود، تاثیرات این مقوله بر خرده نظامهای مذکور حائز اهمیت تحقیقی بالاتری است . در این مقاله تلاش شده است تا مهمترین کارکردهای سیاسی سرمایه اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفته و سرانجام نیز، در راستای آسیب شناسی موضوع ، کژکارکردی های محتمل بر این مفهوم نظری مورد واکاوی قرار گیرد. سیستم بین الملل در گذار از فرآیند تحول تاریخی و فازهای آن ، پیچیدگی فزآینده و الگوهای متعدد نظم را تجربه کرده است . شبکه های واقعی دارای ساختار پیچیده ای هستندکه نتیجه تعامل میان بازیگران عقلانی است . دانشمندان حوزه تحلیل سیاست دورة دوم ، شمارة چهارم ، خارجی توجه کمی به درک انتخاب های بازیگران در نظم های شبکه ای داشته اند. بنابراین نویسنده مقاله با توجه کردن به این نوع از نظم سیستمی این پرسش را مورد بررسی قرار داده است که نقش شبکه ها در سیاست خارجی واقدامات راهبردی آن چیست ؟در این میان به صورت آشکار مهمترین پرسش در مورد نقش شبکه ها در سیاست خارجی، مربوط به نظم سیستمی به عنوان نقطه هدف آن می باشد. نویسنده مقاله براین استدلال است که شبکه ، جدال بزرگ آینده در تجزیه و تحلیل سیاست خارجی است . در سیستم پیچیده و هوشمند سیبری، شبکه ها خود را به عنوان سازه اصلی فیزیکی به عنوان چارچوب سیاست خارجی مطرح کرده و از طریق سازوکارو دینامیک های داخلی بر مدل طراحی سیاست خارجی اثرگذار ند.
خلاصه ماشینی:
"١٢ فصلنامه سیاست جهانی، دوره دوم ، شماره ٤، زمستان ١٣٩٢، صص ٨٧-٦٩ مقدمه سرمایه اجتماعی در عصر حاضر به یکی از اساسی ترین حوزه های مطالعاتی در زمینه علوم اجتماعی تبدیل شده و در سطح جهانی نیز نگاه های زیادی را به خود جلب کرده است تا جایی که در سال ١٩٩٦ این نظریه به منظور ارزیابی تأثیر آن بر توسعه از سوی بانک جهانی مد نظر قرار گرفت (صالحی امیری،٣٣:١٣٨٧).
اقتدار سیاسی دموکراتیک که از حمایت قدرت مشروع برخوردار است با وضع و اجرای قانون از طریق نظام دادگاه و سازمان های اجرایی دولت اقدامات شهروندان را محدود و امکان پذیر می سازد و دانشی که از مشاهده نظام مند، کنترل و پژوهش در زمینه فعالیت های اجتماعی و غیراجتماعی برگرفته شده است ، و هم چنین انباشت و انتشار این دانش از طریق شبکه های سازمان های بورکراتیک و حرفه ای، رسانه های همگانی و نهادهای آموزشی، توجه و آگاهی اجتماعی و مهارت های شناختی را درباره مشکلات فعلی و آتی کنشگران ، کارهایی که باید انجام پذیرد و بهترین نحوه انجام این اقدامات را ایجاد می کند( پول ، مقررات ، تبلیغات ).
عناصر سرمایه اجتماعی بویژه اعتماد موجب مشارکت و به دنبال شکل گیری جامعه مدنی، اطاعت از حکومت و در نتیجه تقویت و کارآمدی آن ، اطاعت از قوانین و مقررات ، همکاری و مشارکت در ایجاد نظم ، و در نهایت مشارکت و همکاری در اجرای سیاست های عمومی می شود."