چکیده:
پژوهش حاضر در پی یافتن پاسخهای قرآن کریم و روایات اهلبیت( به پرسشهایی است که در روایتهای گوناگون رویکرد گزینش عقلانی، پیرامون متغیرهای اثرگذار در کنترل کجروی مطرح است. لذا محورها و پرسشهای اساسی مورد نظر در این روایتها را گردآورده و آنها را در فهرستی موضوعی دستهبندی کردهایم. برای این کار، گزینش عقلانی را در نظریههای مختلف که به نحوی مرتبط با بحث گزینش و عقلانیت بود بررسی کردیم؛ نظریههایی که نقش انسان را در گزینشهای او مورد بررسی قرار دادهاند و با وجود اثرگذاری ساختارها و عوامل دیگر،گزینشگری و تأثیر ارادة انسان در محاسبة سود و زیان را خاطر نشان کردهاند. در چارچوب نظری این پژوهش، برای به دست آوردن مقولههای کنترلی مورد نیاز که بتوان آنها را به آیات و روایات عرضه کرد، به الگوهای کنترلی مطرح در نظریة گزینش عقلانی پرداختهایم. در نهایت محورهای این نظریه را در قالب چند مقولة اصلی مشخص نمودهایم. دستهبندی مقولهها براساس رویکرد کنترلی انجام گرفته و به سه راهکار پیشگیری موقعیتی و مجازات و طرد در این مورد اکتفا کردهایم. مقولهها به شکل پرسش بر قرآن کریم و منابع حدیثی شیعه، عرضه و محصول در قالب توصیف دیدگاههای قرآنی و حدیثی ناظر به آنهاساماندهی شده است. تحقیق از نوع «تحلیل محتوای توصیفی و کیفی» و هدف جزئی پژوهش «تحلیل محتوای قرآن و منابع روایی و تفسیری» است. موضوع نیز عبارت است از: «توصیف نگاه قرآن و احادیث شیعه پیرامون ابعاد نقشآفرینی «گزینش عقلانی» در کنترل کجروی.
خلاصه ماشینی:
"راهکارهای موقعیت محور کنترل مکانهای مناسب برای ارتکاب کجروی در نظام کنترل اجتماعی اسلام، مکان به عنوان یکی از عوامل خاص مؤثر بر ارتکاب جرم مورد توجه قرار گرفته و تأکید بر تغییر شرایط آن یا بر حذر داشتن افراد از حضور در برخی مکانها، از جمله تدابیر پیشگیری موقعیتی از جرم محسوب میشوند.
توانگیری و طرد هرگاه با وجود استفاده از همة بازدارندههای پیشین، همچنان ارتکاب جرم برای برخی افراد جالب توجه بود، این رویکرد تنها راه کنترل رفتار آنان را توانگیری یا بیرون نگاه داشتن آنان از جامعه (طرد) میداند که معمولا به معنای ایجاد موانع مادی موقت یا دائم بر سر راه مجرم در مسیر ارتکاب جرم است و موارد گوناگونی از جمله اعدام، تبعید (یا محدود کردن آزادی جغرافیایی)، حبس (ابد یا موقت) در زندان یا بیمارستانهای روانی و حبس خانگی (همراه با نظارت الکترونیکی پلیس) را در بر میگیرد (سلیمی و داوری، ص 469).
به چند نمونه از این آیات و روایت اشاره میکنیم: یکی از بارزترین آیاتی که مجازات طرد از جامعه را به زیبایی به تصویر میکشد، آیة 118 سورة توبه است که میفرماید: (و علی الثلاثة الذین خلفوا حتی إذا ضاقت علیهم الأرض بما رحبت و ضاقت علیهم أنفسهم و ظنوا أن لا ملجأ من الله إلا إلیه ثم تاب علیهم لیتوبوا إن الله هو التواب الرحیم(؛ و [نیز] بر آن سه تن که بر جای مانده بودند، [و قبول توبة آنان به تعویق افتاد] تا آنجا که زمین با همة فراخیاش بر آنان تنگ گردید، و از خود به تنگ آمدند و دانستند که پناهی از خدا جز به سوی او نیست."