چکیده:
توانبخشی فرایند پویا و سلامت مداری است که به فرد دارای ناتوانی و بیمار کمک می کند تا به کیفیت زندگی قابل قبول ، احترام به خود و استقلال دست یابد. حوزه توانبخشی مملو از مسائل اخلاقی میباشد که برخی از آن ها را میتوان فقط مختص به این حوزه دانست . در نظام سلامت ، این مسائل اخلاقی نوعی چالش در انتخاب یک مورد از چندین فعالیت مراقبتی موجود، که به لحاظ اخلاقی نیز قابل دفاع هستند، انگاشته میشوند. زیربنای کلیدی یک مساله اخلاقی به طور عمده به تعارضات میان دو یا چند ارزش و اصول اخلاقی قابل دفاع برمی گردد. این تعارضات هنگامی به وجود میآید که در یک موقعیت بالینی خاص چندین فعالیت مراقبت سلامت جایگزین وجود داشته باشد. راه حل منطقی مسائل اخلاقی در توانبخشی نیازمند بنیان نهادن مفاهیم اخلاقی در قلمرو سیاسی در یک مفهوم وسیع و همچنین اتخاذ سیاست هایی است که نتایج آن از کانال گفتگوها و مذاکرات رسمی عمومی به دست آمده باشد.
Rehabilitation is a dynamic and health oriented process that helps
persons with disability to achieve acceptable quality of life, selfrespect
and independence. Rehabilitation is rife with ethical dilemmas
which some of them are only restricted to this subject. These problems
are seen in health care as the tension between two or more morally
defensible alternative health care actions. The key underpinning of an
ethical problem is commonly viewed as a conflict of defensible values
or moral principles related to the possible alternative health care
actions relevant to a particular clinical situation. Reasoned solution of
ethical problems in rehabilitation, need to grounding ethics in the
political realms in a broad sense and policies resulted from public
debates.
خلاصه ماشینی:
"١ـ ارزشیابی نتایج درمان فرایند توانبخشی زمانی میتواند در توانمندسازی فرد دارای ناتوانی موفق باشد که بر اساس اصول و بنیان های اخلاقی پیریزی شود و اصول زیر در آن رعایت گردد: (محمدی شاهبلاغی، ١٣٨٥ ش .
به عنوان مثال این اصل میتواند برای حل مسائل عدالت مربوط به دو بیماری که دارای یک نوع اختلال در گفتار و زبان اما با شدت آسیب متفاوت (یکی خفیف و دیگری شدید) هستند و به یک مرکز درمانی مراجعه میکنند، راهگشا باشد و سؤالات زیر را پاسخ بگوید: (قلیچ ، ١٣٨٩ ش .
فصلنامه اخلاق زیستی سال چهارم ، شماره یازدهم ، بهار ١٣٩٣ ـ آیا این دو بیمار باید توسط یک درمانگر باتجربه ویزیت شوند یا بیماری که وضعیت مناسب تری دارد به درمانگر کم تجربه تر همان مرکز ارجاع داده شود؟ ـ آیا جلسه ارزیابی این دو بیمار باید به لحاظ زمانی یکسان باشد (هر دو ٣٠ دقیقه ) یا این که برای بیماری که شرایط نامناسب تری دارد مدت زمان بیشتری اختصاص داده شود (یکی ١٠ دقیقه و دیگری ٥٠ دقیقه )، با این که هزینه هر دو جلسه ارزیابی یکسان است ؟ ـ آیا هزینه جلسات درمانی این دو بیمار باید مشابه باشد یا این که بیماری که ناتوانی شدیدتری دارد باید مبلغ بیشتری بپردازد؟ مسائل اخلاقی در توانبخشی و راه حل های منطقی آن ها برخی از مسائل اخلاق زیستی در توانبخشی به تعارض دو اصل سودرسانی و عدم زیان رسانی با یکدیگر میپردازد."