چکیده:
روش های جراحی در قوانین اکثر کشورها از جمله موارد استثناشده از اختراعات قابل ثبت هستند. با این حال ، به دلیل رشد روزافزون کاوش های علمی در عرصه های پزشکی و زیست فناوری ، تنوع ابداعات پیرامون روش های جراحی افزایش چشمگیری داشته است . این مساله منجر به دشواری در تعیین محدوده اختراعات قابل ثبت و در نتیجه صدور آرای ناهماهنگ و بعضا متناقض در مراجع و محاکم اروپایی ثبت اختراع شده است . در این میان ، یکی از علل وجود چنین اختلافاتی تفاوت در تبیین و تفسیر مقصود قانون گذار از استثناکردن روش های جراحی است . در حالی که بعضی از دادگاه ها علت را در ماهیت چنین روش هایی جستجو میکنند، برخی دیگر دلیل را غایت و هدف این روش ها در درمان انسان یا حیوانات میدانند. این مقاله تلاش می کند تا ضمن بررسی رویه های اصلی و تحولات اخیر در ارتباط با ثبت روش های جراحی در نظام حق اختراع اروپا، به تحلیل پیچیدگیها در ثبت این ابداعات بپردازد.
Surgical methods are among excluded subject matter from patentability in most countries’ patent laws. However, due to rapid advances in scientific discoveries in medical and biotechnological fields, the variety of inventions related to surgical methods are notably increasing. This has given rise to the difficulty in determining the scope of the patentable inventions, and inconsistency in European case-law. Here, one of the reasons behind such disparity in decisions is the difference in the courts’ interpretation about the Ratio Legis of excluding surgical methods. While some courts consider the nature of such methods as the reason for this exclusion, others regard their purpose in maintaining life and health of the human or animal as the reason. This Article tries to analyze the complexities of the patentability of surgical methods by examining the case-law main approaches and recent developments related to such methods.
خلاصه ماشینی:
"، ص ٤) توجه به این مطلب به هیأت های فنی تجدید نظر در تفسیر و تبیین محدوده اختراعات استثناشده در ماده (c)٥٣ کمک شایانی میکند، زیرا در عرصه هایی همانند حقوق ثبت اختراع به دلیل رشد شتابان پیشرفت علم و فناوری قانون گذار اصولا در زمان تهیه و تصویب قوانین قادر به پیش بینی تمامی مصادیق نخواهد بود.
با این مقدمه هیأت فنی تجدید نظر اظهار داشت مقصود قانون گذار از استثناکردن روش های جراحی اطمینان یافتن از این مسأله بوده است که هیچ فردی نتواند با اعمال حقوق انحصاری ناشی از ثبت اختراع مانع آزادی پزشکان یا جراحان در مداوای بیماران با توجه به صلاحدید خود در استفاده از هر روش مؤثر و مورد نیاز شود.
) اما در سال ٢٠٠٦ هیأت فنی تجدید نظر در پرونده Medi-Physics به دلیل وجود آرای ناهماهنگ در ارتباط با ثبت ابداعات روش های جراحی در صدور رأی تردید کرد.
متعاقب تفسیر جدید هیأت عالی تجدید نظر، در صورتی که روش پزشکی ادعاشده شامل حداقل یک مرحله باشد که مطابق با تفسیر ارائه شده روش جراحی تلقی شود، وجود آن مرحله صرف نظر از نقش و میزان تأثیرش موجب غیر قابل ثبت شدن کل روش ابداعی میشود، اما مخترع میتواند با استفاده از رفع کننده ادعا در ارتباط با یک یا چند مرحله عمل جراحی از مستثنیشدن کل اختراع جلوگیری کند."