چکیده:
تداخل زبانی همیشه به عنوان یکی از مشکلاتی که زبـان آمـوزان در فرآینـد یـادگیری زبـان دوم ویـا سـوم همواره با آن مواجه هستند مطرح بوده است . آگاهی نسـبت بـه ایـن تـداخلها و ارائـه راهکارهـای مناسـب در برابر آنها به عنوان یک چالش و نیز یک هدف در آموزش زبان به شمار میآیـد. ایـن مقالـه بـا تکیـه بـر تحقیق میدانی انجام شده بر روی تعدادی از زبان آموزان زبان فرانسـه بـه تجزیـه و تحلیـل خطاهـای رایـج فارسی زبانان در استفاده از زمانهای دستوری زبـان فرانسـه پرداختـه اسـت تحلیـل خطاهـای فراگیـران و مقایسه آن با پیش بینی دلیل احتمالی خطا و نیز نتایج استخراج شده از مصاحبه ها نشـان مـیدهـد کـه ایـن زبان آموزان دو نوع خطا مرتکب شده اند: خطاهای درون زبـانی و بـین زبـانی (تـداخل ). خطاهـای درون زبانی در تمایز دو زمان دستوری مربوط به زمان آینده و در قالـب تعمـیم قواعـد دسـتوری رخ داده اسـت . بررسی خطاهای بین زبانی نشان داد که زبان مادری (فارسی) عامل قـوی و منشـا اصـلی و زبـان انگلیسـی عامل ضعیف و منشـا فرعـی خطاهـا در کـاربرد زمـان هـای دسـتوری در زمـان گذشـته و زبـان مـادری (فارسی) تنها منشا خطا در کاربرد زمان های دستوری در زمان حال بوده است .
خلاصه ماشینی:
"هـدف ، پاسـخ بـه ایـن پرسـش اسـت کـه فراگیـران زبـان فرانسه که زبان مادری شان فارسی و زبان دومشـان انگلیسـی اسـت ، بـه علـت تـاثیر زبـان مـادری دچـار خطـا در زمینه مشخص شده میشوند، یا بـه علـت مراجعـه ذهنـی بـه زبـان دوم (انگلیسـی) و پیـاده کـردن قواعـد زبـان انگلیسی بر زبان فرانسه یا ایـن کـه هیچکـدام از ایـن دو عامـل ، بوجـود آورنـده خطاهـای زبـان آمـوزان نیسـت ، بلکه این خطاها در طی روند یادگیری زبان فرانسه بـه علـت تعمـیم قـوانین مربـوط بـه اسـتفاده از یـک زمـان بـه Interlanguage زمان دیگر روی داده اند و یـا ایـن کـه عـواملی غیـر از اینهـا در کارنـد.
بخـش اول که بخش عمده تجزیه و تحلیل داده ها را در بر مـیگیـرد بخـش کیفـی بـود کـه در آن ابتـدا خطاهـای فراگیـران تعیین گردید و موارد خطا در آزمون فرانسـه بـا سـؤال مشـابه در انگلیسـی مقایسـه شـد تـا تعیـین شـود کـه آیـا دانش انگلیسی زبان آمـوز و نـوع زمـانی کـه وی اسـتفاده کـرده تـأثیری در نـوع خطـای وی در آزمـون فرانسـه Think aloud داشته یا نه و نوعی تفسیر یا پیش بینی عنوان شد.
بنابراین لازم است در امر آموزش از معادل سازی قطعـی ایـن زمـان هـا بـا هـم اجتنـاب ورزیـد، بـدین معنـی کـه معلم باید زبان آموزان را از یافتن معادل دقیـق بـرای ایـن شـش زمـان دسـتوری در زبـان مـادری یـا زبـان دیگـری که قبلا آموخته منع کرده و ذهن آنان را به سمت تفکر و نگـرش گویشـور بـومی بـه هنگـام اسـتفاده از هـر یـک از زمان های دستوری سوق دهد."