چکیده:
کاهش جنین ، راهی برای غلبه بر مخاطرات تعدد جنین است ، اما شمارش آن به عنوان یکی از مصادیق سقط از سویی و مشکلات اخلاقی و فقهی انتخاب جنین هدف برای کاهش از سوی دیگر، مسائل ویژه ای را در این قلمرو پدیدار ساخته است . در تلاش برای یافتن مبنای فقهی برای جواز کاهش جنین در تعدد طبیعی، استناد به قواعدی فقهی مانند لاضرر، لاحرج و دفاع میتواند راهگشا باشد، اما این امر در تعدد مصنوعی با چالش هایی مواجه است . عیب جنین ، اهمیت حفظ جنین از نظر پزشکی، سهولت کاهش ، انتخاب تصادفی و تخییر نیز میتوانند ملاکهایی برای انتخاب در کاهش جنین به شمار آیند.
خلاصه ماشینی:
"این وضعیت چالشی برای درمان ناباروری است که از سویی اغلب مبتنی بر تعدد مصنوعی جنین ممکن میگردد و از سویی دیگر تولد نوزاد سالم در عین حفظ سلامت مادر را دنبال میکند، زیرا کاهش جنین هرچند ناظر به حجم بارداری است ، اما در هر حال یکی از مصادیق سقط جنین به شمار میآید.
اگر اصل اختیار مبنایی برای توجیه سقط قلمداد شود میتواند مبنایی برای انتخاب نیز به شمار آید، اما از منظر فقهی هرچند تصمیم گیری درباره تن به اختیار فرد است ، اما این اختیار تنها در جهت حفظ مصالح و منافع فرد که مهم ترین آن ها حفظ جان و سلامت اوست میتواند جریان یابد.
در فرض تعارض جان مادر و استمرار چندقلویی مصنوعی تعارض واقع شده نتیجه تصمیم والدین بوده است که میتواند نوعی مسئولیت و خروج از موقعیت حرج ، دفاع یا اضطرار را برای مادر به دنبال داشته باشد، اما با توجه به ادله شرعی و اصول حقوقی، پدیدآمدن موقعیت به موجب تصمیم فرد زمانی او را از حال حرج ، اضطرار یا دفاع خارج میسازد که سوء اختیار به شمار آید، (خویی، ١٤١٠ ق .
به رغم پذیرش کاهش در موارد معین به استناد ادله تجویز سقط ، در مسأله تعدد جنین ها و سلامت آن ها به نظر میرسد تشخیص جنین مورد حذف امری تخصصی و پزشکی است و تنها بر مبنای ملاکهایی چون وجود عیب ، ایجاد مخاطره اهمیت حفظ یا سهولت کاهش قابل تجویز خواهد بود."