چکیده:
تعللورزی یکی از ویژگیهایی که عموما به عنوان یکی از تجارب دانشگاهی و عاملی آسیبزا برای دانشجویان محسوب میشود. هدف پژوهش حاضر پیشبینی تغییرات تعللورزی تحصیلی براساس خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی بود. به همین منظور 302 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز که با استفاده از فرمول کوکران تعیین شده بودند به روش نمونهگیری تصادفی مشخص شدند و مقیاسهای تعللورزی تحصیلی، خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی را تکمیل کردند. دادههای به دست آمده با استفاده از رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی به صورت منفی پیشبینیکننده تعللورزی تحصیلی هستند. خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی 20% از واریانس مشترک تعللورزی را پیشبینی میکنند، به این معنی که دانشجویانی که از خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی برخوردارند، از تعللورزی تحصیلی کمتری برخوردارند. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که تقویت خودکارآمدی و بهبود رضایت از زندگی تأثیر بسزایی در کاهش تعللورزی دارد.
Procrastination is one of the features that generally considered one of the college experience and is one of the harmful factor to students. The aim of this study was to study thePrediction change of academic procrastination by academic self efficacy and life satisfaction. For these purpose 302 graduate students of Tabriz University were selected through Cochran formula and completed the academic procrastination، academic self efficacy and life satisfaction scales. The gathered data were analyzed using multiple regression. The results indicated that academic self-efficacy and life satisfaction were a negative predictor of academic procrastination. Academic self-efficacy and life satisfaction can predict. %20 of the common variance of academic procrastination. This means that students who have high academic self efficacy and life satisfaction have low academic procrastination. The results indicated that enhancement of self efficacy and improvement of life satisfaction can lead to reduce the procrastination
خلاصه ماشینی:
"تحقیقات گسترده نیز نشان داده اند که خودکارآمدی با تعدادی از سازه های روانشناسی و تربیتی ارتباط دارد، بویژه بین باورهای خودکارآمدی و سازه های انگیزشی مانند پشتکاری و تعیین اهداف (مولتن ۱۲، براون ۱۳و لنت ۱۴، ۱۹۹۱)، استفاده از راهبردهایی مانند یادگیری خود تنظیمی (پنتریج ۱۵و دی گروث ۱۶، ۱۹۹۰)، پیشرفت تحصیلی ( پاجارس ۱۷و میلر۱۸، ۱۹۹۵)، سازه های عاطفی مانند فشار روانی و اضطراب (سولبرگ ۱۹و ویلریل ۲۰، ۱۹۹۸)، عملکرد تحصیلی و گرایش ، مداومت و پافـشاری و انجام بـهتر رفتارهای مورد نیاز بـرای موفقیت تحصیلی و 1- Hammer 2- Ferrari 3- Ferrari 4- O’Callaghan 5- Ferrari 6- Howell 7- Watson 8- Powell 9- Buro 10- Tuckman 11- Wolters 12- Multon 13- Brown 14- Lent 15- Pintrich 16- De Groot 17- Pajares 18- Miller 19- Solberg 20- Villareal شغلی ، انگیزه بیشتر جهت کسب دانش ، تمایل به تعیین اهداف سخت تر، تعهد به اهداف و موفقیت های ذهنی (به نقل از دی ویتس ۱، ۲۰۰۴) رابطه معنی داری وجود دارد.
1- McKean 2- Solomon 3- Schouwenburg 4- Groenewoud 5- Klassen 6- Krawchuk 7- Rajani 8- Milne 9- Martin 10- Flett 11- Hewitt 12- Haycock 13- McCarthy از نتایج دیگر این پژوهش می توان به رابطه منفی و معنی دار رضایت از زندگی با تعلل ورزی اشاره داشت .
نتایج پژوهش 1- Arslan 2- Hamarta 3- Uslu 4- Diener 5- Oishi 6- Lucas 7- Pavot 8- Tice 9- Baumeister 10- Uzun Özer 11- Saçkes 12- Clayton 13- Nicholson 14- Scharff حاضر نشان مـی دهد که خودکارآمدی و رضایت از زنـدگی نقش بسزایی در کاهـش تعلل ورزی دارد."