چکیده:
در این مقاله جناب آقای جان اسپوزیتو با بررسی جنبشهای اسلامی در پنجاه سال اخیر به ارائه تصویری از جنبشها و رادیکالهای اسلامی میپردازد، ایشان با تکیه بر برخی تحلیلهای تاریخی و تجمیع شواهد و قرائن مربوطه، مدل بنیادگرایی اسلامی را به دو مدل خوب و بد تقسیم کرده و معتقد است: مسلمانان در تفسیر از اسلام، اختلاف نظرهای فراوانی دارند و از همین روست که عملکردهای آنان نیز بسیار متفاوت و متضاد به نظر میرسد.
خلاصه ماشینی:
"انقلاب ایران در سالهای 79 ـ 1978 م موجب توجه و ورود مجدد اسلام در حیات فردی و جمعی مسلمانان گردید که پس از آن، از آن به عناوین زیادی یاد شده است از جمله: بازخیزی اسلامی، احیاگرایی اسلامی، اسلام سیاسی، برکناری کاملا غیرمنتظره شاه ایران از طریق انقلابی اسلامی به رهبری آیت الله امام خمینی قدسسره شخصیتی کاریزماتیک و استقرار نظام جمهوری اسلامی تحت حاکمیت روحانیون جهان را مبهوت نمود.
در بخش دیگر، مقاله نویسنده سعی در اثبات این فرضیه را دارد که، اسلام برای اکثریت عمده مؤمنان، مذهب و دین صلح و عدالت اجتماعی است که هواداران خود را به عبادت و اطاعت قوانین خود و مسؤولیت پذیری در امور اجتماعی فرا میخواند.
نکته قابل توجهی که در این مقاله آمده این است که، نویسنده ریشههای خیزش احیاگرایی اسلامی را، جدا از انقلاب ایران تلقی میکند و میافزاید: واقعیت این است که احیاگرایی اسلام پیامد انقلاب ایران نبوده، بلکه محصول توجه مجدد جهانی به اسلامی بود که از سالها قبل آغاز شده و از لیبی تا مالزی بسط یافته بود..."