چکیده:
نارسایی فازلونتال،از اختلالات هورمونی سیستم تولید مثلی بوده و یک عملکرد غیر طبیعی تخمدان تلقی میگردد که به دنبال کاهش تولید و یا تاثیر ناکافی پروژسترون بروی اندومتر ایجاد میشود که علائم ان به صورت سقط راجعه و نازایی بروز میکند.شرایط استرسزای محیطی مانند مشاغل پراسترس و فعالیتهای بدنی متوسط تا شدید خصوصا دو استقامت میتواند سبب نارسایی فازلونتال شود.این مطالعه به بررسی ارتباط بین تمرینات دو اسقامت و نارسایی فازلوئتال در خانمهای ورزشکار میپردازد. جامعه آماری شامل خانمهای غیر ورزشکار و ورزشکاران زن در رشته دو استقامت در محدوده سنی 20 الی 30 سال بوده که تحت شرایط استاندارد شدهای که شامل عدم مصرف اخیر قرصهای هورمونی،عدم سابقه شیردهی اخیر و نازایی و نیز نداشتن سیکلهای همراه تخمکگذاری،بودهاند،مورد انتخاب قرار می گرفتند.افراد مورد مطالعه شامل 15 نفر از خانمهای غیر ورزشکار که در شرایط استرسزای محیطی قرار نداشته و 15 نفر خانمهای ورزشکار دونده میباشندکه در آزمون آمادگی بروس امتیاز عالی کسب نمودهاند.در روز 21 دوره این افراد،آنان تحت آزمون تعیین سطح پروژسترون قرار گرفتند و مقادیر پروژسترون کمتر از 10 به عنوان نارسایی فازلوئتال در نظر گرفته شد. یافتههای مطالعه،نشان میهد که میزان نارسایی فارلونتال در گروه تجربی 69/2%و در گروه کنترل 30/8%بود و ارتباط معنیدار بین فازلوئتال و تمرینات دو استقامتی برقرار گردید.(5%> P ).همچنین ارتباط معنیداری بین کاهش سطح سرمی پروژسترون و تمرینات دو استقامتی وجود داشت(16%> P ).بین ورزش و کوتاهی فازلوئتال ارتباط معنیداری برقرار نگردید.(5%< P ).بر اساس نتایج حاصل از مطالعه،در قهرمانان دو استقامت،خصوصا دوندههای طراز اول،شیوع بالایی از اختلالات فازلوئتال مشاهده می شود.
خلاصه ماشینی:
"صفحات اولیه تاثیر تمرینات دو استقامتی در ایجاد نارسایی فازلوئتال(LPD) در دوندگان نخبه زن دکتر آویز رحیم زاده،فرشاد تجاری،دکتر سمیه رضانیان چکیده نارسایی فازلونتال،از اختلالات هورمونی سیستم تولید مثلی بوده و یک عملکرد غیر طبیعی تخمدان تلقی میگردد که به دنبال کاهش تولید و یا تاثیر ناکافی پروژسترون بروی اندومتر ایجاد میشود که علائم ان به صورت سقط راجعه و نازایی بروز میکند.
ویلیمزان-آی1و همکارانش در 1999 در دانشگاه بوستون،اثر تمرینات ناگهانی کوتاه مدت را روی عملکرد جسم زرد مورد بررسی قرار دادند دراین تحقیق تعدادی خانم که از قبل فعالیتی نداشتند انتخاب گردیده که در طی مطالعه 5 نفر در فاز فولیکولی و 4 نفر در فازلوتئال فعالیت بدنی انجام میدادند.
(22) با توجه به نتایج حاصل از تحقیقات مذکور و اینکه در داخل کشور تحقیق مشابهی انجام نشده،بر آن شدیم تا تاثیر تمرینات ورزشی در سطح قهرمانی زنان را بر روی عملکرد سیستم تولید مثلی مورد بررسی قرار دهیم.
براساس نتایج جدول(2)و با استفاده از آزمون یومن ویتنی مشاهده میشود که بین تمرینات ورزشی دو استقامت و کاهش سطح سرمی پروژسترون ارتباط معنیدار وجود دارد(16%> P )که این نتایج بسیار نزدیک به نتایج آقای میلر و هکران بود.
این یافته مشابه نتایج تحقیق آقای بوتن ال-آو بروک-ا میباشد(21 و 20)همچنین شاخصهای آماری BMI (جدول 4)نشان داد که تفاوت معنیداری بین گروه کنترل و تجربی وجود ندارد که خود تائید کننده انتخاب صحیح نمونهها در دو گروه براساس قد و وزن است."