چکیده:
منابع علم اهل بیت بیانگر گسترة عظیم دانشی است که فراتر از علم عادی بشر بوده و مجاری و مبادی آن از عالم غیب است . روایات فراوانی این منابع را به گونه های مختلف در پاسخ به سوال یاران و برخی افراد عادی و در زمان هجوم فتنه ها و مواقع دیگر ترسیم کرده است و بدین گونه جایگاه و منزلت بی بدیل امامان و نقش آنان را در هدایت گری جامعه بعد از پیامبر خاتم آشکارتر ساخته است . این نوشتار برآن است با بهره گیری از آیات و روایات به معرفی منابع مکتوب و همچنین منابع غیر مکتوب علم اهل بیت بپردازد.
خلاصه ماشینی:
"تعداد حروف اعطایی به پیامبران در دو روایت چنین است : آدم ٢٥ حرف ، نوح ١٥ حرف در روایت دیگر هشت حرف ، ابراهیم هشت حرف و در روایت دیگر شش حرف ، موسی چهار حرف ، عیسی دو حرف و بر اساس روایت دیگری حضرت / سلیمان به یک حرف از اسم اعظم علم داشت (کلینی، ١٤٢٩، ج ٢، ص ٢٨٠) علامه مجلسی در شرح این روایات میگوید: پیامبران علاوه بر اینکه اسم اعظم پیامبران قبلی به آنان به ارث میرسید، اسم اعظم دیگری نیز به آنان عطا میشد و به آن عمل میکردند و یا اینکه به آنان به ارث نمیرسید و هر یک متناسب با خود بر تعدادی از حروف اسم اعظم آگاهی پیدا میکردند، اما پیامبر صلیالله علیه وآله وسلم جامع همه اسماء بودند و هفتاد و دو حرف نزد ایشان بود (مجلسی ، مراه العقول ، ج ٣، ص ٣٧) علی بن محمد نوفلی از امام عسکری علیه السلام گوید: از آن حضرت شنیدم میفرمود: اسم اعظم خدا هفتادوسه حرف است ، آصف یک حرف داشت و به زبان آورد و زمین میان او تا سبأ شکافت و تخت بلقیس را در برگرفت و به سلیمان رسانید و سپس در کمتر از چشم به هم زدن باز شد و به حال خود برگشت ، هفتاد و دو حرف آن نزد ما است و یک حرف مخصوص خدا است که در علم غیب آن ویژه خود ساخته است ."