چکیده:
پایداری هیجانی عامل کلیدی موفقیت در زندگی و حفظ سلامت است.هدف این پژوهش تعیین میزان تأثیر آموزش تنشزدایی تدریجی و مهارتهای آرامسازی سبک زندگی بر پایداری هیجانی بود.بدین منظور،ابتدا 32 نفر از مراجعان مرکز مشاوره که براساس مصاحبه بالینی مبتنی بر ضوابط تشخیصی DSM-IV و آزمون 16 عاملی کتل(ویرایش چهارم) مضطرب بودند،انتخاب شدند.17 نفر از آزمودنیها در گروه آزمایشی و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند.به آزمودنیهای گروه آزمایشی 12 جلسه به طور هفتگی آموزش گروهی تنشزدایی به همراه مهارتهای آرامسازس سبک زندگی ارائه شد.در پایان جلسات آموزش،همه آزمودنیها براساس ابزارهای پیشین مجددا ارزیابی شدند.سپس میانگین تغییرات دو گروهـ،با روش t برای گروههای مستقل مقایسه شد.نتایج نشان دادند که برخی از عوامل کتل که پایداری هیجانی را ارزشیابی میکردند در گروه آزمایشی تغییر کردند.افزایش معناداری نمرهء آزمودنیهای گروه آزمایشی در عامل c (پایداری هیجانی در برابر ناپایداری هیجانی)و عامل H (تهور در برابر کنارهگیری)و کاهش نمره آنها در عامل O (نگرانی و بیاعتمادی اضطرابآمیز نسبت به خود در برابر اعتماد به خود و آرامش)و Q4 (تنش عصبی در برابر آسودگی خاطر)، تأثیر شیوه مداخلهای بر پایداری هیجانی و دستیابی به یک سبک سالم زندگی را برجسته کرد.
خلاصه ماشینی:
"ایجاد پایداری هیجانی براساس تلفیق آموزش تنشزدایی تدریجی و مهارتهای آرامسازی سبک زندگی training and Life Style Relaxation Training Skills Providing Emotional Stability through Integrating Rrlaxation دکتر مسعود جانبزرگی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیچکیده پایداری هیجانی عامل کلیدی موفقیت در زندگی و حفظ سلامت است.
عامل O (نگرانی در برابر اطمینان به خود)تحت تأثیر آموزشها و تمرینهای مراجعان گروه آزمایشی در موقعیت پس آزمون در مقایسه با گروه گواه،کاهش چشمگیری داشته است و میانگین تغییرات در این عامل نسبت به تغییر گروه گواه،در شطح (005/0> P )معنادار است میانگین تغییرات گروهها در عامل Q4 نیز معناداری تفاوت آنها را در سطح 003/0> P نشاان میدهد و مبین آن است که مداخلهء جدول 1:میانگین تغییرات نمرات پیشآزمون و پسآزمون دو گروه آزمایشی و گواه در عوامل 16PF9 (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 2:آزمون t برای گروههای مستقل(مقایسه تغییرات دو گروه در موقعیت پسآزمون،با فرض برابری واریانسها) (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 3:معنای عوامل اضطرابی آزمون 16 عاملی شخصیت متأثر از روش درمانگری (به تصویر صفحه مراجعه شود) درمانی توانسته است تنش عصبی آزمودنیهای گروه آزمایشی را در مقایسه با گروه گواه کاهش دهد.
اگر همراه با بسیاری از پژوهشگران(مانند وایلنت،2002؛کریز،2003؛کلی و کانلی،1987 نقل از بیض1998 و دیگران)،این نکته پذیرفته شود که فقدان ثبات هیجانی تا چه میزان زندگی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد و وجود حساسیت،فرد را در برابر انتقاد آسیبپذیر میکند، میتوان گفت که مداخله درمانی با افزایش سطح «حرمت خود»در افراد از حساسیت آنها نسبت به تأیید یا عدم تأیید دیگران کاسته است و موجب شده تا خود را بدون احساس گناه و تقصیر بپذیرند،به کفایت شخصی خود اعتماد کنند و زمینه برای ثبات هیجانی فراهم شود."