چکیده:
سابقه و هدف: شواهد فراوانی مبنی بر همبستگی بین روش‌های مقابله با تنیدگی (استرس) و بیماری عروق کرونر قلب وجود دارد. لذا هدف اصلی این پژوهش، تعیین همبستگی بین روش‌های مقابله با تنیدگی (استرس) و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در بیماران عروق کرونر قلب بود. مواد و روش‌ها: جمعیت مورد مطالعه در این پژوهش، تمام بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب (CHD: Coronary Heart Disease) مراجعه‌کننده به بیمارستان قلب و عروق شهید رجائی تهران بودند. تعداد 44 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب بستری در بخش‌های داخلی زنان، داخلی مردان و بخش‌های خصوصی بیمارستان، به عنوان نمونه از بین بیماران واجد شرایط انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه‌ی راه‌های مقابله‌ای-لازاروس و فولکمن و دستگاه فشار خون دیجیتال اومرون استفاده شد. برای تحلیل آماری داده‌های پژوهش، از شاخص‌ها و روش‌های آماری توصیفی و نیز ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری به روش گام به گام استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین روش‌های مقابله با تنیدگی هیجان مدار با فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، همبستگی مثبت و  معنادار و نیز بین روش‌های مقابله با تنیدگی مسأله مدار با فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، همبستگی منفی و معنادار وجود دارد.  ارزیابی مجدد مثبت از بین 8 راه مقابله با تنیدگی با اطمینان 99/0 می‌تواند تغییرات مربوط به فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را پیش‌بینی کند. نتیجه‌گیری: افزایش کاربرد روش‌های مقابله با تنیدگی هیجان‌مدار باعث افزایش در سطح فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و افزایش در به‌کارگیری روش‌های مقابله با تنیدگی مسأله مدار منجر به کاهش در سطح فشار خون سیستولیک و دیاستولیک می‌شود.